tag:blogger.com,1999:blog-82139122145515085542023-11-16T14:45:45.005+08:00Өргөн чөлөөСэтгэл гэдэг агуу, санаа гэдэг хувирамтгай. Өөр өөрийн бодрол бүр өргөн чөлөөнд огтлолцдог. Тантай хуваалцъя...Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.comBlogger176125tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-74905686204462728962019-01-29T18:09:00.002+08:002019-02-20T09:29:33.933+08:00 Хугархай<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN9TnDW1l2LPT8HDTKl8X_Gan_ItUocGZaaAQVQDT-_JhKpw-4wu1c9ag4E6W8JV3d_NLdV6m5cL1p0Zk_0VBBXzeojI7h86GonipV33kmUvtLuntWg1MJ-WN8HsC9AbbBjCuCtwZrKuE/s1600/hqdefault.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="480" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN9TnDW1l2LPT8HDTKl8X_Gan_ItUocGZaaAQVQDT-_JhKpw-4wu1c9ag4E6W8JV3d_NLdV6m5cL1p0Zk_0VBBXzeojI7h86GonipV33kmUvtLuntWg1MJ-WN8HsC9AbbBjCuCtwZrKuE/s200/hqdefault.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , sans-serif; text-align: justify; text-indent: 36pt;">Хувиа бодох ... энэ зан халдварладаг гэвэл үнэмших үү. Хэн нэг хүн зөвхөн өөрийгөө ярьж, өрөвдөж, дөвийлгөж, өөрийнхөөрөө дүгнэж, цэгнэж, шийдэж, тэгээд тэрийгээ тулгаж... Тэр тулгалтынх нь өмнө ямар ч хүчгүй мэт санагдаж, өдөр ирэх тусам гарах гарцгүй мухардаж...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">Яван явсаар дотоод дуу хоолойгоо өөрт нь биш өрөөлд гаргадаг болчихсон ... Сонсож байгаад нь хашгирч, хань болж байгаад нь ачирхаж... Хувь эгод минь халдсан өчүүхэн л хандлага ирвэл өргөст хатгуулсан мэт өрвөсхийж, хэнд ч бай шүүлтүүргүй хариу барих...буцаахдаа мэдээж буцлалт огшилтоор сумлах ... хадсан хадаасаа тэгсгээд сугалж авах ч үлдсэн ормынх нь талаар өчүүхэн ч бодохгүй...</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white;">Хайрлуулах, ойлгуулах хэрэгцээ хангагдахгүй болохоор хаа хамаагүй нэгнээс нөхчих гээд л... Юм болгонд хожчих юмсан гэсэн нэг тийм хөнгөхөн шунал ... Ярилцах, сонсох, дэмжүүлэх ёстой орон зайдаа нэвтэрч чадахгүйгээс мөнхийн дутуугийн мэдрэмжтэй... ... Тэртэй тэргүй үг, үйлдэл буруудах учир оч шидэж өрдсөнөөс цурманд оруулж намжаах нь өлзийтэй.. </span></span><span style="background-color: white; font-family: "arial" , sans-serif; text-indent: 36pt;">Байгаа онохгүй болохоор тэс өөр орчил руу онилж тайвшраад л... Яахав, ялсан баатрын бахдалтай хэсэг явнаа бас...</span><span style="background-color: white; font-family: "arial" , sans-serif; text-indent: 36pt;"> </span><br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , sans-serif; text-indent: 36pt;">Харилцааны яг энэ доголдлыг ойлготлоо өч төчнөөн цаг хугацааг үрж, мөн тооны хүмүүсийг түлхэж, тэр хэрээр ганцаардаж, өширч, гомдож, улам бүр хувиа хичээсээр... Харин ойлгосон хойноо зүгээр л хоосон санаа алдсан. Хэнд ч юуг ч тайлбарлахыг, залруулахыг, буцааж авчрахыг хүсээгүй. </span><br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , sans-serif; text-indent: 36pt;">Магад ингэж бодож байгаа минь буруугийнхаа шалтгааныг бусад руу чихэж аваад өөрийгөө өмөөрөх гэсэн бас нэг төрлийн хувиа бодолт ч юм билүү... Үзэл бодол, үнэт зүйл, ахуй орчин, аз жаргал, хайрын тухай ойлголт... бүх юм тэс өөр, өөр өөрийн үнэнээрээ зүтгүүлж, резин шиг 2 тийшээ татагдсаар хэзээ тасарч харвахыг зүгээр л хүлээмээр... Түрүүлж үйлдэл хийгээд, түүнийгээ дааж чадалгүй яллуулж суугаагийнхаа горыг үүрээд ... оногдсон буландаа өөр рүүгээ шургаад чимээгүйхэн хярах...</span><br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , sans-serif; text-indent: 36pt;">Сэтгэл доторх хугархай харагдах бишдээ ямар...</span><br />
<br /></div>
Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-26845080620753775132018-10-16T11:17:00.001+08:002018-10-16T11:17:19.065+08:00ГэсэлтБлог минь сайн уу.... Нэвтэрч чадахаа байгаад нэжгээд жил болчихоор нь хаячихсан байсын. Гэтэл хадуурч яваад хакдаад ороод ирлээ шд... за одоо бичнээ ккIdeahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-2043936964112266232013-03-27T12:30:00.000+08:002013-03-27T12:31:41.933+08:00Тархиндаа чиптэй, тагнайдаа мэдрэгчтэй... <div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_nNemT9V7kozvYfGFBgNav7r7XRQOP9YMvZZ0oDhyphenhyphenh-vrBETekVjlAJ2hWk6u0CWWQ1190y27gN09DVQDJJeWwLxYiJyZe0SnmfOZqPY6te8jp4xzvuwpzpIeT7V9G8NdqD17ZchrDiQ/s1600/brain.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_nNemT9V7kozvYfGFBgNav7r7XRQOP9YMvZZ0oDhyphenhyphenh-vrBETekVjlAJ2hWk6u0CWWQ1190y27gN09DVQDJJeWwLxYiJyZe0SnmfOZqPY6te8jp4xzvuwpzpIeT7V9G8NdqD17ZchrDiQ/s1600/brain.jpg" /></a><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Тэнэж төөрч яваад нэг хичээлд ороод суучихав. Англи хэлний ярианы клуб бололтой юм, ангиар дүүрэн хүмүүс амаа урчих шахан хашгиралдана. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Урдаа барьдаг модон ганц мохоо монгол хэлтэй хүн би яахав ойлгох биш хамгийн хойно жаал ангайж суув. Ойлгоё ч гэсэн текник технологийн тал дээр оюуны бяд дутаастайн улмаас үе үе худлаа толгой дохин хөмсөг зангидахаас хэтрэхгүй. Самбар дээр “Human beings will install microchips in their brain- in 2050”.. гээд биччихэж. Зарим нь дэмжээд, хагас нь эсэргүүцээд байгаа болтой, дуу дуугаа авалцан мэтгэлцэнэ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />Тэгээд монголоороо бодлоо л доо, үнэхээр хүний тархинд ялтас суулгаад л хамаг мэдээллийг нь харчихдаг болчихвол амар ч юмуу. Архидуулж тас үсэргэнгүүтээ, эсвэл дургүй хүргэсэн баагийг цохиж унагангуутаа нэг кноп дараал чипийг нь гаргаад хуулаад авчина. Хамаг бодол санаа, өнгөрсөн туулсан амьдрал нь архивт бичигдэнэ. Форматлачихаад буцаагаад хийчихсэн ч яадгын ер нь хэхэ. Хятадуудаас Тайванийн төрийн албанд буцалтгүй тусламжаар олгосон компьютэрүүд бүгд нууц чиптэй байсан шиг.<br /> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Гэхдээ юу гэж ийм амар юм байхав, хүн гэдэг байгалиасаа амь, амьдралаа хамгаалах дархлаатай төрдөг юм болохоор кноп нь санаан зоргоор дарагдахгүй. Угаасаа хамаагүй газар ч байрлахгүй, зөвхөнд тагнайн дундах иржгэрүүдийн аль нэг нугалаанд байх юм. <br /> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Дээр үеийн үлгэрийн кинонуудад муу талын баатрын амь аюулхайд нь биш гадны биетэд, тухайлбал цайз дотор хайрцаг, хайрцган дотор нугас, нугасны гэдсэнд өндөг, тэгээд тэр өндгөнд нь байдаг шиг. Хүн өөрөө чипээ нүдний цөцгий мэт хямгадах ба гадны халдлагаас хамгаалахын тулд амаа хамаагүй ангайхгүй. Зөвхөн тухайн хүн өөрөө л хэлнийхээ үзүүрээр тэрхүү иржгэр хэсгийг имэрсэн цагт мэдрэгч ажиллаж, тархины чип хадгалдаг хэсэг онгойх байдлаар кодлогдсон байна. Ядарсан үед тархиа амраах ч юм уу эсвэл хэрэгцээгүй мэдээллийг устгахын тулд мэдрэгчээ ажиллуулна. <br /> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Авлигатай тэмцэх, тагнуулынхан гээд нууц албаны нөхдүүдийн амьдрал жаахан ярвигтай болж ирнэ. Ухаандаа ууж идэж ч болохгүй, унтахдаа хүртэл төв рүүгээ мэдэгдэнэ. Тэд нарын чип тагнайн мэдрэгчнээс гадна 16 оронтой кодтой, тэрийгээ өөрсдөө мэдэхгүй, эрүүдэн шүүлтээр нууц алдчиж магадгүй учир заавал төвтэйгөө холбогдож дуу хоолойны долгионоо уншуулж байж кодоо авч хэлээ тагнаандаа таниулна. <br /> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Хүмүүс хадгалах файлаа өөрөө сонгох учир сэтгэл өвтгөсөн онцгүй дурсамжийг хогийн сав руу ядах юм руу шидэж орхино. Тэгэхээр зүрх шархална гэдэг ойлголт байхгүй бөгөөд эмзэглэл, гуниг, гомдол, хямрал, өшрөл, бухимдал гэх мэт үгс үгсийн сангаас бүрмөсөн арчигдана. Хүний тархи үргэлж эерэг мэдээллээр цэнэглэгдэж, стресс дарамтгүй ирээдүйн хүн төрөлхтөн үхэхийг мэдэхгүй мөнхөд амьдарна. Үгийн үнэ цэнэ, үнсэлтээс авах олон янзын таашаал, төрөл бүрийн сэтгэлийн хөдөлгөөн, бүр хар дарсан зүүд ч байхгүй болно гээд боддоо. Бодол, дурсамж, төсөөлөл бүгд захиалгын дагуу өрнөж, хүмүүс зөвхөн амаа ангайхгүйн төлөө, хэлээ хамаагүй хөдөлгөхгүйн төлөө, тагнаандаа санамсаргүй хүрчихгүйн төлөө, амь амьдрал болсон ялтсаа алдчихгүйн төлөө амьсгалах болно. <br /> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ёоо шал утгагүй юм. Би лав ийм загварчлагдсан ертөнцөд нэг өдөр ч тэсэхгүй. Барьж болдоггүй үгсийг санаан зоргоор урсгаж, хорьж болдоггүй нулимсыг өөрийн дураар унагаж, арчмаар байгаа ч чадахгүй дурсамжид ээрэгдэж, арилгамаар байгаа ч дийлдэхгүй хүсэлд захирагдаж ядан, зүрх тархиа жолоодож биш зоргоор тавих сул дорой амьдрал илүү сонирхолтой. Дурсамж удах тусам үнэ ордогийг, дурлал бүтэхгүй тусам гашуун байдгийг, адал явдал гэнэтийн тусмаа амттай байдгийг алгын чинээ ялтас яаж орлох юм бэ?<br /> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Гэнэт ярилцлага удирдагч багшийн чанга дуу намайг цочоов.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />- Idea, do you have any opinion?<br />- Mmmmmm… NO IDEA.<br /><br /> <br /></span></div>
Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-19972277941861445362013-02-25T00:37:00.000+08:002019-02-01T17:45:31.269+08:00 “Үр харам”-аас үг харамласангүй<div style="text-align: justify;">
<br />
Зохиолч Т.Бум-Эрдэнийн “Үр харам” туужийн шүүмж-ярилцлагад очив. Ихэнх зохиолчид номоо гарсан даруйд нээлт хийх буюу гараад удсаны дараа уншигчдын сэтгэгдлийг сонсох гэж хүмүүсийг цуглуулдаг бол Бум ахын “Зүгээр л ярилцъя” уриатай анхны уулзалт ёстой л зүгээр сайхан тойрч сууж байгаад, цааснаа хараахан хэвлэгдээгүй ч цахим индрээр олны хүртээл болсон туужийн талаар санаа оноогоо солилцох зорилготой байлаа. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Хэдийгээр тэр “Сэмэрч үл барагдана”, “Америкт зорчсон Жийжээ”, “61 ах”, “Эмэгтэй ном”, “Өнөөх” гэсэн таван ч ном тавхийлгээд тавьчихсан ч тэр тухайгаа нэг их яриа хөөрөө болгохыг чармайсангүй.<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
“Сүйдтэй шальтай юм биш болохоор сүртэй зарласангүй ээ. Уншсан хүмүүсээс үг сонсох л гэсэн юм. Гэхдээ будаа идэх бодолгүй, зүгээр л хүмүүс хэрхэн хүлээж авч байгааг цөөн хүнээр төлөөлүүлэн тандах хүсэлтэй” гэж зохиогч санаагаа даруухан агаад шулуухан тайлбарласан. <br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
Тийм олон хүн цуглаагүй ч тэнд эрүүл мэнд, сэтгүүл зүй, төрийн алба, зан үйл судлаач, гэртээ хүүхдээ хараад сууж байгаа бүсгүй гээд бас чиг массыг төлөөлчих баймгаахан нөхөд ирсэн байв. Ижил тал нь бүгд л Бум ахыг уншдаг, блогоор нь орж гардаг, ном бүтээлээс нь мэддэг хүмүүс байв.<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
Зохиогч магтаалаас илүүтэй шүүмж нэхсэн болохоор “Үр харам” болоод өөр бусад үргэлжилсэн үгийн зохиолынх нь тухай, ер нь Бум-Эрдэнэ гэж хүний уран бүтээлийн талаар бодож санадгаа хуваалцав. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Үр харам” тууж бол багаасаа найзалсан гурван бүсгүйн үерхэл нөхөрлөл, үзэл бодол, өөр өөр хувь тавиланг өгүүлсэн, ерөнхийдөө оросын “Амьдрал нулимсанд дургүй” кинотой төстэй агуулгатай. Гэхдээ хүний мөс, үйлийн үр, оршихуйн мөн чанарын талаар айхтар сүрхий хөндсөн, юм бодогдуулсан тийм л бүтээл. Блог руу нь орж уншаад, сэтгэгдлээ үлдээчих боломж дүүрэн байхад би тайлбарлаж нуршаад илүүц биз, ямар ч байсан амралтын нэгэн өдрийг номоор амьсгалж, уншсанаа ул суурьтай эргэцүүлж суух сайхан байв. <br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
Зохиолыг сэтгэлийн дуудлагаар бичдэг ч бас орчноо мэдэрч, зорилтот бүлгээ судалж, уран бүтээлийн эрэл хайгуул хийж бичихийг хэд хэдэн хүн ерөөж байна лээ. Надад бол эхлэл төгсгөлийн ээдрээ нугачаанаас илүүтэй үйл явдал үзэл бодлын зангилаа тайллыг хааяа уншигчдад үлдээж байвал Бум ахын бурам улам л амттай болох шиг санагддаг. <br />
<br />
Ярилцлаган дундаас хашир хүн санаж сэрэх юм шүүрээ л байлгүй, ямартаа ч иймэрхүү зохиолын хэлэлцүүлгийг уламжлал болгохоо амлана лээ. Хэтийдсэн мэдрэмжээр зодож, нарийн ураар шаглаж бичдэг энэ зохиолчийг улам яван чангараасай гэсэн нэгэн үзүүр сэтгэлээр санаа уралдуулж, урам хайрласан энэ уулзалтаас би лав сэтгэл өндөр харилаа. <br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
Номын цагаан буян мөнхөд оршиг.<br />
<br /></div>
Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-87441881582370491522012-11-15T10:23:00.000+08:002012-11-15T10:24:26.739+08:00Дуусашгүй...<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72pt; text-align: center; text-indent: 36pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; text-align: center; text-indent: 36pt;">
<i>(<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">уран бүтээлчид өргөх ташуур
үгс</span>)</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">Дуусах болоогүй ээ, ах минь... Дундрах ч бас яагаа ч үгүй. Дур хийгээд
хүсэл, дуу болоод хөг, дурлал бас шаналал буй цагт дуулим хорвоо хоосрох
болоогүй, дугараа найраг ч ширгэх болоогүй. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">Хүсэл дууссан газар хүн өөрөө дуусдаг, хүлээснээс эс чөлөөлбөл хүсэл ч бас
алдуурна. </span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">Өөрийнхөөрөө л та дуул, өнгө будганд заавал зохицох гээд яах юм, үнэлэмж
хийгээд доромжид өртөх гээд ч яах юм, үл ойшоогчдын араншинг өлгөх гээд ч яах
юм, өргөн хорвоо үргэлж дууны үгээр дутдаг. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZUKCUNCTr4J4ygvHwjmseK7EJT9Sgj5nnsi5z5ruu3qjWzzf5-RmgWCo0QPZ6j1x2bA3-sZk6i1RFmo4VvPltgXMjFYs0SBNbs3Up1KAtLLRY7Ga3YjCCtcYQCRd8lasS84eWEqzcw6U/s1600/il_fullxfull.136779163.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZUKCUNCTr4J4ygvHwjmseK7EJT9Sgj5nnsi5z5ruu3qjWzzf5-RmgWCo0QPZ6j1x2bA3-sZk6i1RFmo4VvPltgXMjFYs0SBNbs3Up1KAtLLRY7Ga3YjCCtcYQCRd8lasS84eWEqzcw6U/s320/il_fullxfull.136779163.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">Хүч шавхагдана, гэхдээ нөхөгдөнө. Хүсэл шандуурна, гэхдээ захирагдана.
Итгэл мөхнө, гэхдээ үхэхгүй, ир мөлийнө, гэвчиг нугарахгүй. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">Өнгөт орчлонг аргадан дуулагсад олон байхад, өөрийгөө элээж бусдыг
тэжээгчид арвин байхад өвгөдийн бийр таныг зүгээр нэг онилоогүй, өрөөлөөс
шалтаг эрж өөрөөсөө зугтаад хайчих нь вэ... </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">Хүмүүний сэтгэл мөхөх аваас хүлгийн туурай цуцна, эрийн зориг элтрэх аваас
бэхийн мөрөөс хатна.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">Галзуу сод, бас гаж этгээдийг туурвих албагүй ч газар дэлхийн сүүлчийн
хүний гал асаах цаасыг та бэлд, учирсан ерөөл болоод оногдсон үйлээ үүрч, учиг
зангидах ялнаасаа үлтэрч битгий шантар.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="mso-ansi-language: MN;">Үзгээн түр алжаа, гэвчиг бодлоо бүү хулжаа. Өнөөдөр амьдраад үхэх юм шиг өөрийгөө
өөрийнхөөрөө өрөөлөөс өрсөн зур.</span></div>
Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-27769633695530249092012-06-13T19:51:00.000+08:002012-06-13T19:51:03.439+08:00Танд ч бас "оргил" бий...<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 0.5in;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Хаанаас
нь ч харсан юүдэн малгай шиг дүнхийх “Улаан” уул... Сүрдмээр өндөр биш ч
татагдмаар нууцлаг бас хоргодмоор нөөлөг... Хүүхэд ахуй цагаасаа энэ л уулын
бэлийг ороож, ширхэг чулуу бүрийг нь нүдлэх шахам тоглож өссөн алс баруун
хязгаарын жаал хүү нэг л өдөр энэ хайрхан нь ер бишийн түүхтэй, бас чиг гэж
өөрийнх нь амьдралын чиг шугам, дам нуруу болохыг олж мэдээд ихэд гайхжээ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">“Их
аянд явж байсан Дөрвөд<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>далай хаан түр
амсхийгээд мордохдоо энэ газар малгайгаа мартсан нь хожмоо уул болон тогтжээ”
хэмээн эмэг эхийнхээ хүүрнэхийг амтархан чагнаж суусан тэрбээр бяцхан цээжиндээ
домгийг амилуулан, нэгэн цагт том үйл хэрэг эхлүүлж, өөрийн “уул”-аа босгох
холын мөрөөдөлд автжээ.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Өнөөдөр харин
тэр мөрөөдлийнхөө альхан хавьд явна вэ?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Найман
хүүхэдтэй өнөр өтгөн айлын тав дахь хүү найман ханатай гэртээ олуулаа бужигнаж,
бусдын л адил эгэл жирийн амьдралаар өсч торнисон ч эдүгэ Монгол Улсын хувь
заяаг шийдэж яваа хоёр том намын нэгийг нь удирдах хэмжээний улстөрч болжээ.
Гэхдээ түүний амьдралын аль ч цаг үед “уул” босгох мөрөөдөл нь дагасаар ирж.
Түүний босгох гээд байгаа тэр “уул” нь чухам яг юу байв?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Балчир
багадаа багшийнхаа “Биеэ битгий тоо” гэж бичсэн байхыг хараад ямар тоо байдаг
юм бол гэж толгойгоо гашилгаж явсан хөвгүүн өсч өндийхийн хэрээр амьдрал гэдэг
яг л үүн шиг, хариу нь тодорхой атлаа үйлдэл нь ойлгомжгүй олон олон
“бодлого”-ын цогц гэдгийг ойлгожээ. Түүнийхээр хамгийн хэцүү бодлого юу вэ?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Бусдыг
сонсоно гэдэг яагаад түүнд “ялалт” гэдэг үгтэй адил санагддаг юм бэ? Тэр яагаад
гэр бүлсэг, халуун дулаан уур амьсгалыг эрхэмлэдэг юм бол? Бас одоогийн манай
улстөрчдийн шилдэг арга болох “БИ, БИ” гэж өөрийгөө дөвийлгөхийг ойшоодоггүй,
харин<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>цаг үргэлж “БИД, БИД” хэмээн ярьж,
бүгдээрээ, хамтаараа шийдэх ёстой гэдгээ үргэлж өөртөө сануулж явдагийн утга
учир чухам юунд байна?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Тэр
яагаад<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Увс нутгийн хүү атлаа нутгийн
аялгагүйгээр ярьж чаддаг юм бол? Бас<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>уул
усаа ухдаг биш ургамал модоо ургуулдаг өсгөдөг бизнес хийдэг, түүнийгээ бусад
шиг хулдан далдалдаггүй, харин ч тайлагнан танилцуулж, бахархан торддог юм бол?
Ахлах ангийн сурагч чухам юу хийж үзсэн болоод “мөнгө гэдэг чинь ихээхэн
халуун, бас гашуун байдаг юм байна” гэж ойлгож авав... Ер нь яагаад ажил
амьдрал, хүсэл тэмүүлэл нь түүний хувьд оргил юм бол?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Энэ
олон “яагаад”-ын хариу, энгийн юм шиг атлаа ихээхэн гүн гүнзгий агуулгатай
бодрол эргэцүүллийн учиг зангилаа Ардчилсан намын дарга Н.Алтанхуягийн “Оргил
өөд...” дурсамж номыг унших тусам тодорхой болж байна. Гэхдээ байдаг л нэг
намтар номоос ялгаатай нь түүний өлгөж авсан өнцөг, өгүүлж байгаа хэлбэр нь
нэлээд өвөрмөц.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Туулсан
амьдралаа туухайлан жинлэхээс гадна өнөөдрөө эргэцүүлж, ирээдүйгээ төсөөлөн
гурван цагийн бэлчирт нэгэн цаг дор аялсан хэлхээсээ “Оргил өөд...” хэмээн
нэрлэсэн ч бас учиртай аж. Гурван цэг дагуулсан хоёрхон энэ үгэнд түүний
амьдралын бүхэл бүтэн философи, бас утга учир орших. Зөвхөн хувь хүний ч биш
улс орон маань хаашаа, ямар замаар явж буйг бас дахин нэг бодмоглохоор.
Ингэхдээ тухайн цагийн өнгө төрхийг нарийн урлаж, хувь хүний бахархал харууслыг
хамтатган шаглаж, тэдгээр дотор нь залуус бид санал сэдэл, ухаарал авчих
сургамжууд ч элбэг тохионо.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Хүн
бүрт “оргил” бий. Гэхдээ хүрэх зам, туулах хурд, тэмүүлэх тэргүүн нь өөр өөр.
“Оргил өөд...” та мацах уу, гүйх үү, эсвэл зүгээр л алсаас ширтэн санаашран зогссоор
байх уу гэдгээ өөрөө шийдээрэй.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Hv5SqvuMEjI" width="420"></iframe></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/-CYHECn1i7Q" width="420"></iframe></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<br />
<br />
<br />Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-6277052042205260352012-03-27T10:51:00.006+08:002012-03-27T12:03:21.702+08:00Реклам уу, сүрдүүлэг үү?<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoEYu5CZ4HBWwI-yUlly00Ek0dJpA5xMnQlOlsYmiz1ymbFoxvGh7yoSjIVhwlm40iaRP52HjatyOtqAyjmDwzhWWEb78lwrNWwOROlI9KEVKgmTiuHFV77xPKUeKcU7fkBE5QqPXr5F8/s1600/Ao9aeSOCEAAWAp8.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoEYu5CZ4HBWwI-yUlly00Ek0dJpA5xMnQlOlsYmiz1ymbFoxvGh7yoSjIVhwlm40iaRP52HjatyOtqAyjmDwzhWWEb78lwrNWwOROlI9KEVKgmTiuHFV77xPKUeKcU7fkBE5QqPXr5F8/s400/Ao9aeSOCEAAWAp8.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5724406591667451266" /></a><br /><div align="justify"><br /></div><div align="justify">Open World-ийнхэн миний найзууд л даа, гэхдээ рекламных нь санаа таалагдахгүй байна, уучлаарай. Хүний хийснийг хоосон үгүйсгэх амархан, бүтээлчээр шүүмжлэх хэцүү. Шууд миалахын оронд яагаад таалагдахгүй байгаа шалтгаанаа хэлье.<br /><br />1. Хүмүүсийн сонирхлыг татахын тулд цаг үеийн мэдрэмжийг ашигласан байж болно. Гэвч энэ нь эдний үйл ажиллагааг сурталчлах биш тэр аймаар үймээн самууныг санагалзсан, нэхэн дуурссан диннотациар бууж байна. Өвчин зовлон, үхэл хагацал, цус нулимс дагуулсан үйл явдлаар шоудах хэрэггүй.<br /><br />2. Слоган үгс нь оюутан солилцоогоор АНУ явуулж өгье гэхээсээ "7 сарын 1-нд дахиад үймээн самуун болно. Тиймээс Америк руу зугатаалгая" гэж уриалж байгаа мэт болжээ. Үймээн самуун давтагдахыг баттай мэдэж байгаа учир зохион байгуулагчдын нэг юм бишүү гэсэн хардлагад орох вий, найзуудаа.<br /><br />3. 2008 оны 7-р сарын 1 бол нийгмийн чанартай үйл ажиллагааны рекламд ашиглаад байхаар бахархалтай, хүмүүсийн сэтгэлзүйг удирдаж, сонирхлыг өдөөх үйл явдал мөн үү. Магадгүй харуул хамгаалалтын шинэ үйлчилгээ нэвтрүүлж байгаа бол урьдчилж сэргийлж байгаа байдлаар ашиглаж болно. Харин "Open World" хөтөлбөрөө хэлтэйнхээ хүчээр үндэсний бахархал төрүүлсэн, омогшуулсан үйл явдлаар товойлгох байж дээ. "Монгол хүн олимпоос алт авч, чансаа өндөр шатарчдыг өмнөө сөхрүүлж чадаж байхад та юугаараа дутах юм. Амралтаараа АНУ-д ажилла, хэл сур, мөнгө хий. Оюутан гэхээрээ л орлогогүй залхуу шоучин гэж ойлгогдсоор явах уу" гэсэн санааг илэрхийлэх маягаар... 70 мянгатай нь холбосон ч яадгийн.</div><p align="justify">4. Оюутнууд бол залуучууд. Залуу хүмүүст нөхцлийг нь бүрдүүлээд, жаахан дэмжээд өгчихвөл юуг ч хийнэ. Ямар ч юмны тэргүүн шугаманд явах сонирхолтой тэр эрмэлзлийг нь хөгжөөх хэрэгтэй болохоос амиа хоохойлж дүрвэ, бид туслъя гэсэн байдлаар хамаатуулж болохгүй. Солилцоогоор явах мөнгийг энд үлдэх эцэг эх нь гаргана шүү дээ. Аливаа сурталчилгаа нийгмийн сэтгэлзүйд ямар замаар хүрэх вэ, айлгаж, сүрдүүлж, муулуулж, хардуулсан ч хамаагүй ярианы сэдэв болж л байвал болоо гэж бодож байгаа бол хар PR-иар хол явахгүй болов уу. <br /></p>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-18374228467305782912012-03-02T10:50:00.003+08:002012-03-02T11:06:13.353+08:00Санаж очоод саатан тухална би...Ээж ээ... загнуулахаас залхдаг, залхуугаа дуудуулах огтхон ч дургүй, “өө сэвгүй” охин тань Танд зав гаргаад захидал бичиж байна гэвэл итгэх үү. Оюутан болж таныхаа дэргэдээс холдсоноос хойш хааяахан очиж, очихоороо нөхөр хүүхдийн хамт нэг л их дайлуулж цайлуулан зочин шиг аяглаж, бэлгэдлийн төдий зүс царайгаа харуулсан болж явсаар олон жил өнгөрчээ.<br /><div style="text-align: justify;"><br />Таныхаа дэргэд хоёр хоног боловч өнжиж, яг л жаахан байсан шигээ оровч гаравч даган, нарийн ширийнийг хүүрнэн, хууч хөөрөн саатъя гэж хааяа бодох ч нэг л болж өгөхгүй юм. Охиноо улам сайн яваасай гэсэндээ юухан хээхнийг анзааран шүүмжилж байгаа чинь тээртэй санагдаж, “өөрөө төгс юм шиг хүн өөлөөд байх юм, явлаа...” гэж ирээд л мөн ч олон удаа толгой хаялан гарсансан. Утсаар ярихдаа хүртэл яарч төвөгшөөгөөд л “За...., тэгээд ..., нуршилгүй гол юмаа ярь” гэж ч байх шиг. Эхээс төрөөгүй эрэгнээс унасан аятай таныгаа үгүйсгээд л, би ч буруу сэхэж байна даа. Өнөөдрийн минь ахуй болж бүтээд, бусдаас илүүрхэхгүй ч дутах юмгүй яваа болохоор л ингэж омголонтож байгаа байх. Өнгөт амьдрал гэрэл шигээ алаглах энэ их хөлийн газар цаг гэдэг алтнаас үнэтэй ч ижийдээ арав таван хором зарцуулчих завгүй, амин чухал ажил гэж юу байхав дээ.<br /><br />Айлын охидууд шиг ээждээ эрхэлж нялхарч өсөөгүй л дээ, би. Ээж рүүгээ ухаан зулаггүй яарч, эрх нялхамсуу үгс сав л хийвэл урсгадаг хүмүүсийг бүр гайхдаг гээч. Хамгийн сүүлд хэзээ тандаа үнсүүлснээ ч үнэндээ санахгүй байна, Цагаан сарыг эс тооцвол. Гараасаа хөтөлж өсгөсөн ганц охин чинь эрчүүдээсээ дор, ийм хахир хатуу, хуурай газрын сайр шиг хөшүүн хадмал хүн болж хүмүүжнэ гэж та бодоо ч үгүй байх. Чухам юу намайг ийм болгосныг би мэдэхгүй ээ.<br /><br />Магад ганц охин гээд аавдаа илүү амь татуу явсанынх биз. Аав маань бурхан болсоор удаж, саяхан цайны ханьтай болсноос тань хойш Тандаа очих нь бүр ч цөөрч, ханхай гэртээ хань татах сэтгэлийг нь ч бодолгүй хүнийрхэн өндөлздөгөө өөрөө ч мэдрэхээ больж. Насны эцэст цайгаа хувааж уух хүнтэй болсон ч охиноороо дутаж, үгүйлэн харуулдагийг чинь уг нь би мэднээ. Хааяхан илүүчлэх хэд гурван төгрөг, ховорхон илгээдэг бэлэг сэлтхэн охиных нь сэтгэлийн галыг орлохгүй гэдгийг ч бас гадарладаг. Амьдад нь шальтай баярлуулаагүй атлаа алаг орчлонгоос яваад өгсөн хойно нь нэг их сайн охин байсан юм шиг энэлж шаналан, элгээ эвхэн харамсан уйлахаа ч бүр сайн мэдэж байна.<br /><br />Гэхдээ та минь надаас хэзээ ч илүүг шаарддаггүй, өөрийгөө болгоод, өрөөлд муу хэлүүлэхгүй явж байгаад минь сэтгэл ханаж, баярлаж явдаг дэндүү уужимхан сэтгэлтэй. Ерөөс эх хүн бүр ийм байдаг байх. Амьдралын атираа нугачаа, насныхаа тоогоор олж авсан ухаарал нь тэднийг ийм өр нимгэн болгодог биз. Магад би ч бас нэгэн цагт охиноо хүлээгээд л, ир<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk-BeZLkN8Uc6ojsHTYfUpWjfvrEo5KAzm3q03NdtrW-3g0sRdho1U5VVjriKJ0D0gznDJ2Xxt_7aQ3-WmTRKEM2OLCfCTfjXnqs5ilSpPXImDw4pCu-BnwPI9w0ny0S46Lh827-rLbUI/s1600/eej..jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 178px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk-BeZLkN8Uc6ojsHTYfUpWjfvrEo5KAzm3q03NdtrW-3g0sRdho1U5VVjriKJ0D0gznDJ2Xxt_7aQ3-WmTRKEM2OLCfCTfjXnqs5ilSpPXImDw4pCu-BnwPI9w0ny0S46Lh827-rLbUI/s400/eej..jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5715129272237117170" border="0" /></a>эхээр нь туньсан сэтгэлээ дутагдлыг нь өөлж гарган, дургүйг нь хүргэх биз. Тэр цагт таныгаа сэтгэлийнхээ гүнд хүртэл ойлгох болохоор одоо ингээд гөлмөн төмөр шиг гөлгөр хүйтэн царайлаад явж байгаадаа гэмшивч, тэгтлээ өмрөхгүй л байна. Хэлж болдоггүй үгс, хэрэгжүүлж чаддаггүй ухаарал гэж байх юм.<br /><br />Учиргүй өөрчлөгдөөд урд хождоосоо илүү сайн охин болно гэж би амлахгүй, угаасаа чадах ч үгүй байх. Сэтгэлийнхээ мухарт таныгаа бодож, хаа нэг цайныхаа дээжийг зүглүүлэн өргөж, их л болж Гандан зүглэж ижийдээ урт наслахын ерөөл уншуулахаас өөрөөр гийгүүлж базаахгүй биз дээ, охин чинь. Энэ бүхнийг засч залруулахгүй ч ойлгож ухаармар аядаж байгааг бодоход таны охин ч бас хорвоогийн жамаар хонгор насаа алсалж яваа бололтой.<br /><br />Загнаад ч болов дэргэд минь байсан ч болоосой гэж харамсахаасаа өмнө заавал тандаа зорин очиж, хөөрөлхөн сонирхуулах жижиг сажиг зүйлсийг ч орхилгүй тогтож сонсон, хөлсөө гартал гарын тань цайг ууж саатнаа. Баруун айлын хүүхэн залуу хоёр том нохой тэжээдэг, зүүн талын хөршийнд хүмүүс цуглаж сүмийн дуулал дуулдаг, хаврын салхинд туугдаж ирээд тагтанд нь хөглөрөх цаасан дотор хийморийн дарцаг байсан, энүүхэн урдах замыг сумын захиргаа саяхан засмалдсан гээд танд минь ярих сонин мунддаггүй. Ач холбогдолгүй юм ярилаа гэж ахиж би тээршаахгүй ээ, түм буман дутагдлаа ч бас түүртэж ихэрхэлгүй хэлүүлнэ.<br /><br />Адайр охиноо ухаажина гэж итгэн аясхан цэнхэр, гуниг хүрэхгүй алсдаа та минь хүлээж л суугаарай.<br /><div style="text-align: right;"> 2012.03.01<br /></div><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-34159483737790066782012-01-25T15:18:00.005+08:002012-01-25T15:49:26.890+08:00Мээддрэмж...<div style="text-align: justify;">Хөх Монголчуудаа ахан дүүсээ бидэнд<br />Хуурдаг хумсалдаг хэрүүлчид хэрэггүй<br />Харин хийдэг бүтээдэг энэрдэг<br />Хохирсон олноо өмөөрөх хүмүүс хэрэгтэй .... гээд л нээх танил хоолой FM-ээр дуулаад байхаар нь гайхаад тогтоод сонстол Жавхлан гавьяат сонгуулийн уриагаа дуу болгоцон нааж өгч байна.<br /><br />Үг нь тэр чигээрээ Монголд тулгамдсан асуудлууд, үнэхээр сэтгэл эмзэглэхгүй байхын аргагүй. Гэвч "цөлжсөн нутаг, нам, мал, цадахаа мэдэхгүй мангас" гэх мэт үгсийг зохиолын дууны аяаар сонсох арай л биш юм. Уг нь улс төр, урлаг хоёрыг ялгаад сурчихвал, бас жаахан PR-ийн мэдрэмжтэй болчихвол мань хүнд өөрт нь л хэрэгтэй. Сурталчилгаа биш сонгодогийг дуулж явбал хүмүүс түүнийг ихээр сонсоно доо. Эсвэл зүгээр хип хоп үглэчихвэл чихэнд арай наалдацтай ч юм уу.<br /><br />Хүн болгон чаддаг чаддагаараа зодоод байвал Батхүү жишээ нь архины шил болгон дээр зургаа наагаад, Сайхансамбуу захаар нэг өөрийн дүрст хүүхэлдэйг заруулаад, сумо Батбаярын зурагтай баахан маваши үйлдвэрлэгдээд, тэрийг нь Баясгалан гавьяат "Чалх сайтай монгол эрийн Чанар сайтай алтан маваши даа" гэх мэтээр дуулахнээ дээ...<br /><br /><iframe src="http://www.youtube.com/embed/TqYKG7hEMHM" allowfullscreen="" width="420" frameborder="0" height="315"></iframe><br /><br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-37643344267291331552012-01-20T23:28:00.006+08:002012-01-24T16:44:08.489+08:00Нүд худалч, хамар үнэнч<div style="text-align: justify;">Ирэх сонгуулийн дөрөөн чимээ ид харшиж эхэлсэн энэ үед таних танихгүй хүмүүсийн болсон болоогүй саналууд оочерлож дугаарлана, ойж бууна. Ганц надад ч биш эрээн цаас цоохорлож элдэв үгс хэлхдэг болгон иймэрхүү асуудалтай нүүр тулж яваа байх.<br /><br />Нүүр тулна гэснээс саяхан нэг хачин хүнтэй уулзлаа. Монголын нэлээд өргөн хандалттай веб сайтын эзэн, бас хэд хэдэн порталын үүсгэн байгуулагч, ер нь л онлайн медиагаар мэргэшсэн нөхөр гэж өөрийгөө танилцуулаад, зорьж ирсэн хэрэг зоригоо хэлэв.<br /><br />Сонгууль болгоноор өөр өөр намнах хэрэгсэл моодонд ордог, 2008 онд жишээлбэл дүрст монтаж яаж од болж байв, тэрний өмнө төлбөрт нэвтрүүлэг, бүр 2000 онд бол сонины захиалгат нийтлэл жинхэнэ “алуур” байсныг үүх түүх, жишээ сэлт сөхөж ирээд л ярилаа.<br /><br />Харин энэ сонгуулиар улстөрчид сонины хуудас, хөл толгойг нь тасдаж зассан эвлүүлгэн штёркоос нэг их айхгүй, харин хэрэглэгч ихтэй фэйсбүүк, твиттер зэрэг олон нийтийн сүлжээ, мэдээллийн сайтуудаас ихээхэн жихүүцэх нигуртайг аанай л баримт судалгаа дурдан ангайтал тайлбарлаж гарваа.<br /><br />Ярих тусам нүд нь гялалзаж, гар хуруугаа зангах түүнийг би “хамраа оролдсон хачин нөхөр вэ” гэсэншүү юм бодож сонсож суулаа. Ялангуяа, “бид энд тэнд худалдагдчихсан хүмүүсийг сонирхохгүй байна, ёс суртахууны хувьд эвдрээгүй, эх сурвалжаа мэддэг чадварлаг хүмүүстэй хамтран ажиллаж, зөвхөн улс төрийн анализ нийтлэлээр дагнана. Түүнээс биш явган хов жив, баримтгүй гүтгэлэг ятгалгаар хөөцөлдөхгүй” гэж хэлж байхдаа хамраа майжиж харагдав.<br /><br />Цалинг бол долоон оронтой тоогоор л ярина, унаа унана, утас барина, дэд захирал хийнэ, дээр сууна, дээж иднэ... за за сүүл рүүгээ жоохон хэтрүүлэг ороод явцан шүү. Ер нь бол нэг иймэрхүү л юм хэлээд байсан.<br /><br />Та тэгээд мэдээллийн сайтаар их мөнгө хийнэ гэдгээ яаж мэдээд байгаа юм бэ гэхэд “Цаг үеэсээ түрүүлж алхах хэрэгтэй. Хүмүүс бичүүлэх гэж мөнгө төлж байхад бид бичсэнийг арилгуулах гэж мөнгө төлүүлэх болно.”....<br /><br />Жаахан гайхаад явчихлаа. Эхлээд баахан шар мэдээлэл цуглуулж, ямар нэг байдлаар баталгаажуулчихаад дараа нь палийтал цацаж, нөгөө хүнээ наадхаа аваач ээ гэнгүүт нь мөнгө нэхнэ гэсэн үг байх нь. Нөгөө бусдын улыг шагайж, захиалгат тархи угаалт хийхгүй гэсэн яалаа.<br /><br />“Тиймэрхүү юмаар хол явахгүй дээ, тэгээд ч тэгж олсон булууны ясанд тээглэж үхвэл яана” хэмээхэд минь жигтэйхэн шоолов. “Нууц хэлье, сонин бол цагаан дээр хараар бичиж үлдэх учир эрсдэлтэй, телевизийн бичлэг бас эзнээ алдаг. Харин сайтад гаргаад, буцаагаад авах хооронд хэн ч яаж ч чаддаггүй юм, одоогоор тийм хууль ч байхгүй. Гол нь нийгмийн сэтгэлзүйд айхтар хүчтэй нөлөөлөөд үлддэг байхгүй юу. Тиймээс аль болох сонирхолтой, хөнгөн, уншууртай бичихэд л хангалттай. Доор нь орох сэтгэгдлүүдийг ч зохион байгуулж болно. Тэртэй тэргүй тэрбум тэрбумаар нь идэж байгаа нөхдүүдээс цагийг нь олж жаахаааан юм салгахад юу нь буруу гэж....”<br /><br />“Монголдоо ноймер нэг” гэж ирээд л тодрох, намайг үнэндээ мэдээллээс тасархай гэж бодоод байх шиг. Хов жив хөөцөлдөхгүй, зөвхөн улс төрийн анализ нийтлэлээр хүчээ авна гэж хэлэхдээ хамраа ухаж ч байх шиг... Бас ардаа ямар ч санхүүжүүлэгчгүй, цэвэр медиа өрсөлдөөний зарчмаар явна гэх атлаа зөвхөн зурхайн номны нүүрэнд гарахын тулд хэн хэдийг цацахад бэлэн байдгийг аминчлана. Их л урт настай юм хийгээд байгаа мэт ярих боловч сонгууль өнгөрмөгц амь тариагаар гачигдах нь бас мэдрэгдээд авав.<br /><br />Яагаад ч юм ялигүй гонсойх ч шиг. Жилээс жилд, сонгуулиас сонгуульд сэтгүүлзүй бохирдон угаартаж, эргэж хэзээ ч өнгө орохгүйгээр үхширэн замхарчих гээд байгаа юм шиг хүйт даагаад болдоггүй.<br /><br />Гүй тэгээд...юу... заавал шантааж мэдээлэл.... гээд намайг ээрч ядаж байтал “Шантаажсаад байх албагүй. Зүгээр л мэдрэмжтэй байх хэрэгтэй. Жишээ нь гурван жилийн өмнө нэг улстөрч эмэгтэй нууц амрагтайгаа болзож байхад нь бид нар эхнэр рүү нь утасдсан. Тэгээд анаж байгаад алгадаж үсдэлцсэн зургийг нь аваад тавьчихсан. Нөхөртөө араараа тавиулсан хүүхний зөвшөөрлөөр шүү дээ. Эзэнтэй, захиалагчтай юм чинь яадгын. Дараа нь оффисоор нэг юм болсон ч овоо юм салгасан байхгүй юу. Одоо бол хувийн амьдрал гэхээсээ албан тушаал, лобби, хор найруулалттай холбоотой юм илүү теряаж өндөртэй тусна шүү...<br /><br />Зорьж ирснийг нь хүндлүүштэй ч хамраа ойр ойрхон оролдох хачин хүний ярианд би автсангүй ээ, үзэгний үзүүрээр зөвхөн хар судал татуулах ёстой гэсэн шаардлага нь ч таалагдсангүй. Айхтар хэрсүүдээ биш, ажигч гярхайдаа ч бүр биш, зүгээр л зуун хувь итгэл төрөөгүй хэрэг. Нэг яриа нь нөгөөгөө үгүйсгээд л, муулж явсан хүнээ магтаад ч байх шиг. Ядахдаа хамраараа яасан ч их оролддог юм, имрээд л, маажаад л, малтаад л... сонин.<br /><br />Юу юугүй гэрээ байгуулчих гээд чичрээд байгаа нь бас сурууштай дайчин, томоохон мэдээллийн сайтуудад хувь эзэмшдэг гэх тэр эрхмийг Оюутолгойн гэрээ хийх бүрэлдэхүүнд оруулчихдаггүй, харалган хамтарсан засаг юм аа.. ккк<br /><br />Цагтаа чихээр сонссон бүгд худал, нүдээр сонссон бүгд үнэн байв. Тиймдээ ч сонссоныгоо харж баталгаажуулах нь сэтгүүлзүйн тулгуур зарчим байлаа. Гэтэл фотошоп гоо сайхныг авардаг болсон өнөө үед компьютер график гэгч нь нүдний үүрэг роль, үнэ цэнийг унагасаар. Хэнийг, юутай ч нийлүүлж, хөгшрүүлж залуужуулж, гурван талт хэмжээсээр хэлээгүйг хэлсэн, хийгээгүйг хийсэн болгож болдог цагт чихэндээ ч, нүдэндээ ч бүрэн итгэх аргагүй. Харин нотлох ганц хэмжүүрээр хамар л үлдээд байна уу даа.<br /><br />Чухамдаа хүний хэр үнэн худал ярьж, ятгалаг гүтгэлэг хийж байгааг хамартай харьцах хөдөлгөөнөөр илрүүлж болох талтай гэдэг. Онолын хувьд, хүн ярьж байгаа зүйлдээ эргэлзэн, алдаа гаргахаас айж байгаа тохиолдолд цаг хожихын тулд гараа ам хамар орчимдоо байлгадаг. Бодлоо хүнд хэт тулгасан, эсвэл ярьж байгаа зүйлдээ сайн итгэлгүй бол хүний гар хамар руугаа явдаг нь хүний биеийн физиологоос болдог аж. Учир нь яриандаа эвгүйрхэж байгаа хүн дотроо сандардаг тул цусны даралт нь ихсэх, зүрхний цохилт түргэсэн хөлс асгарах зэрэг өөрчлөлт гарч, хамар загатнах мэт мэдрэмж төрдөгийг шинжлэх ухаан нотолжээ.<br /><br />Бидний сайн мэддэг Пиноккиогийн хамар худлаа ярихаар уртасдаг нь огт оргүй үлгэрийн фантааз биш бөгөөд зохиогч дээрх зүй тогтлыг сайн мэддэг байсан тул хүүхдийн зохиолдоо хэтрүүлэн хэрэглэсэн нь энэ юм. Онлайн медиагийн од Пинокиотой уулзсан хөшигний цаадах хөөрөлдөөн нэг иймэрхүү.<br /><br />Юмыг яаж мэдэхэв, хэдүүлээ ч гэсэн худлаа ярих хэрэг гарч, хэн нэгнийг зөвхөн өнөөдрийн зорилгодоо ашиглахаар зориг шулуудвал гараа л хамраасаа холхон байлгадаг юм шүү.<br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-14625634408402825012011-12-30T15:20:00.003+08:002011-12-30T15:28:12.942+08:0011 VS 11<div style="text-align: justify;">Давхарлаж тавьсан хоног хугацаанууд хар аяндаа нимгэрсээр, дахиад нэг оныг юу юугүй үдэх болчихож. Цаг хугацааны торгон огтлолцол дээр алсарч буй жилийнхээ алдаа оноог дүгнэж, айсуй өдрүүдийн өнгийг бүдэгхэн боловч зураглаад сурчихаж.<br /><br />Улирч буй оны онцлох явдлуудыг яг байгаагаар нь, ялимгүй мэйк-ап хийгээд, өмч хувьчлалаар олж авсан өөрийн ганц хөрөнгө болох дурсамжийн эрээн авдар луугаа дурданд ороогоод шидмой.<br /><br />1. Цасан шуурга. Санаандгүй явж очоод саваагүй хуйд өртөв. Даарсан, яарсан, бас сэмэрсэн. Дахиж ийм шуурга дайрвал давж гарах дах дэгтий зэхэв. Урьд улын үзэгдлүүд үүний дэргэд зүгээр л сэвшээ салхи байж. Тиймээс салхин наадаанд цэг тавив.<br /><br />2. Хямрал. Унтаж байсан могойны үзүүр дээр нь гишгэж сэрээв. Хамар доорхоо харалгүй харалган явсаны гай. Ухамсрын бэлзэг ядам хуруунд үлдэж, ул мөр нь зүүн чихэнд хоногшив. Хагархай зүрхийг нөхөж цойлдсон хаш эрдэнийн хоёр шигтгээ...<br /><br />3. Зөрчил. Шимтэж дурладаггүй байсан шилэн хундагууд дугаарлав. Үг холбох минь ял болж, үнэндээ өнгөрснөөс өөрийгөө хайж байлаа. Гэхдээ олсон. Гэнэн өдрүүдтэйгээ, гэгэлгэн бодлуудтайгаа, өөрийгөө үнэлэх үнэлэмжтэйгээ, яг л хэлхээтэй түлхүүр цасан дээр унах мэт явдал дунд чимээгүй гээгдсэнийг олсон. Олохдоо олзтой олсон, одоо эднийгээ яасан ч алдахгүй ээ.<br /><br />4. Зэмлэл. Хүчээр тогтоож байсан цорго эвдэрч, хүний санаанд оромгүй цэвдэг ус сад тавив. Шогширно, бас шагширна. Цаас байсан бол базаад түүдэг гал руу шидчихмээр, цаанаа гэдэн хөдөлж байсан ч тэсэв. Тэглээ гээд хохирсонгүй. Тэнгисийн ус ч цоргоор сэлбэгддэг.<br /><br />5. Амралт. Тайзны жүжгээс бултаж, тагтны ард нуугдав. Туслах дүрийн жүжигчид эзгүй талбайг самбаачлав. Үзэгчгүй жүжгээс хааяа бултах зүгээр юм, үнэндээ надгүйгээр үзэгдэл үргэлжилсээр.<br /><br />6. Гайхшрал. Уриад залаад ирдэггүй ховрын од зочиллоо. Удсан ч үгүй эргээд харуусал тээн харвалаа. Харамссангүй ээ, хамгийн бүдэг од цаг нь ирэхээр гэрэлтдэг.<br /><br />7. Өөрчлөлт. Алхмын зайнд арай өөрийг сонгов. Үр дүнг нь урьдчилж хэлж мэдэхгүй ч өчүүхэн боловч сорил давахаар шийдлээ. Ашиг сонирхлын алим ар урдуур шидэлцэхийг эс тоон хийх ёстойгоо хийсэн шиг хийхийг хичээж л байна. Хүрээлэл хумигдах ч хөрвөх чадвар нэмэгдэнэ гэж горьдоно.<br /><br />8. Нүүдэл. Хоногшсон газраасаа хоёронтоо хөдөлж, огт танихгүй шинэ газар амьдарч эхлэв. Ашиггүй дурсамж, хэрэггүй мэдрэмж бүхэн айл гэрийн илүүдэл хогтой орхигдов. Чухам надаар л дутах цорын ганц орчин.<br /><br />9. Хувь нэмэр. Сайн дураараа, бас бусдын хүсэлтээр хэд хэдэн бүтээлд хуруу хумсаа нэмэрлэв. Учиргүй ухаарсан жил болоод тэр үү цагийн дайснуудыг цайзны тулаанд дуудаж, хайр найргүй хядан, бунханд булшлахаар зориг шулуудав. Дэмий балай зүйлст тархи зүрхээ мэдүүлж, сэтгэл хөдлөлийн сэлмэнд сүлбүүлчихгүй л байх сан.<br /><br />10. Санал. Идэвх зүтгэл, амбиц шаардсан, ирээдүйд хэрэгтэй байж магадгүй хэд хэдэн санал ирэв. Бодож бодож нэг дээр нь л туналаа. Урьд хожид үнэлэгдэж байгаагүйгээрээ үнэд хүрлээ. Баярлах ч шиг, айх ч шиг. Хүссэн хүсээгүй хүсэл бодлынхоо хүрээг тэлэх цаг болжээ. Үүнийг хэрэв чадвал өөрийн гэх эрмэлзлийн маань хундаам тавигдана. Эс чадвал эгээ л байрандаа үлдэнэ. Эр чадал, эрхий мэргэнээ үзнэ дээ, болохоосоо болохгүйг хүртэл.<br /><br />11. Хариуцлага. Хэзээ хэзээнээсээ илүү хариуцлага гэж юу болохыг мэдрэв. Бодож санасан юмгүй, бодлогогүй танхил явахад бас хязгаар байдаг бололтой. Зарим зүйлийг засч залруулж, индүүдэж зүлгүүрдэн эв зүйд нь оруулж, зөв гольдрил руу чиглүүлэхийн тулд өөрийгөө хоёрдугаарт тавьж сурах үе ирдэг юм байна. “Гол дүрийн гомдмоор улаан уруулт” явж залхлаа. Больё доо одоо, “бөн бөн”-рүүгээ бушуухан буцах минь. <br /><br />Амьдрал маань тогтоод адал явдал үгүйлэгдээд байх шиг санагддаг байсан, сүүлийн жилүүдэд. Гэтэл 2011 он ёстой л “адал явдал дутаад байна уу чамд, май тэгвэл” гэсэн шиг учир замбараа, хөл толгой нь олдохгүй, орооцолдсон, шамбааралдсан, унжралдсан, гонжролдсон жил байв. Уналт ч байлаа, ололт ч байлаа, ухаарал түүнээс ч их байлаа. Алдаагаа давтахгүй, амжилтаа алдахгүй байх нь ирэх оны зорилт болог. <br /><br />Блогоор маань зочилдог бүхэнд Шинэ оны мэнд хүргэе.<br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-342724326555906312011-11-21T14:11:00.004+08:002012-03-21T21:41:18.216+08:00Ихэрлэв...Гарчиг хараад намайг ихэр хүү юмуу охин төрүүлсэн гэж бодсон нь гараа өргө кк. Ихэр нэг юм мэндлэх нь мэндэлсэн, даанч миний уран бүтээл биш. Блогч олон уншигчаа байсгээл бурмаар дайлдаг Бум-Эрдэнэ зохиолч "Өнөөх", "Эмэгтэй ном" гэсэн богино өгүүллэгийн хоёр ном гаргасан юм аа.<br /><div style="text-align: justify;"><br />Тэгээд мундаг зохиолч 4, 5 дахь хүүхдээ эх барьж авжаахад чи юундаа хөөрцөглөсийн... гэж асуух гэж байна уу та нар. Хоёуланг нь би өдөр шөнөгүй идэж, өөд уруугүй пиавдан, даралтаа ихэсгэж, давхар харвин суун байж редакторласын.<br /><br />Тэгээд хүний хийсэн бүтээснээр хүүдэгнэн онгирох зантайн хэрэг юу билээ, хоёр номынх нь нүүрний зургийг, өмнөх үгтэй нь оруулж нтр гангаръя гэж бодсын. Гэхдээ "Өнөөх" номын өмнөтгөлийг миний бие, "Эмэгтэй ном"-ын өргөл үгийг Б.Эрдэнэсолонго гэдэг эмэгтэй нэгтэй, эрэгтэй зохиолч бичсийн. Зиа тэгээд, Редакторын хувьд номын талаар хэлэх үг гэвэл<br />"ӨӨРСДӨӨ УНШИХГҮЙ ЮУ!!!"...<br /><span style="font-weight: bold; font-size:130%;" ><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >Чимхлүүр</span><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size:130%;"><br /></span></div>Блог хэмээх бодит юм шиг атлаа бодрол бясалгалын хийсвэр ертөнцөд, компьютерийн цаанаас Т.Бум-Эрдэнэ гэгч зохиолчийг уншаад дөрвөн жил болжээ. Анх Бумаа нэрийг хараад эмэгтэй хүн гэж боддог байлаа.<br /><br /><span class="fullpost"> Зөвхөн эмэгтэй хүний л, тэр дундаа нэлээд мэдрэмжтэй, аливааг элсний ширхэг мэт нарийвчлан харж, бодож эргэцүүлдэг бүсгүй хүний мэдэрч чадах тэр л торгон мэдрэмж, эмзэг турьхан атлаа эрэлхэг, ухаалаг өгүүлэмжүүдийг унших тусам энэ бодол маань батлагддагсан.<br /><br />Харин </span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCg0IvqVNzU_e7QdVpJ19xJ97CTfGpt9UpBEWQbrocR6SPvrLQ_VKImim_kvl5BQ8yMaFBfgDzcQ0OMdRuqj8mswN17B4zAY6nA7jzHGKyeu5IxU0vtLvsIP3epvJ8c1bKQ3JCnljC4_o/s1600/%25D3%25A9%25D0%25BD%25D3%25A9%25D3%25A9%25D1%2585.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 134px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCg0IvqVNzU_e7QdVpJ19xJ97CTfGpt9UpBEWQbrocR6SPvrLQ_VKImim_kvl5BQ8yMaFBfgDzcQ0OMdRuqj8mswN17B4zAY6nA7jzHGKyeu5IxU0vtLvsIP3epvJ8c1bKQ3JCnljC4_o/s400/%25D3%25A9%25D0%25BD%25D3%25A9%25D3%25A9%25D1%2585.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5691827672070931586" border="0" /></a><span class="fullpost">жил гаруйн өмнө нүүр тулах завшаан тохиож, “61 ах” номыг өөрөөс нь гардахдаа нөгөө дэндүү чимхлүүр мэдрэмжтэй зохиолч маань эрэгтэй хүн байсныг, бүр нас тогтож яваа тулхтайхан ах болохыг хараад гайхаж билээ. Яаж мэдрэхээрээ үг бүр нь залуухан бүсгүй өдөөр гуниг зурах шиг тунгалаг, утга санаа нь давтагдашгүй атлаа таашгүй, олон үйлдэлт оньсон тоглоом мэт нууцлаг байдаг байнаа гэж дуу алдах шахсан.<br /><br />Өнөөдөр түүний дөрөв дэх ном хэвлэлтээс гарч байна. Хэвлэлтээс ч гэж, зохиолчийн нөгөө л хэтийдсэн мэдрэмжээс, төсөөллөөс, сэтгэлд нь амилж, алсарч явдаг өнгө будагнуудаас төрөн гарч байна. Эхлэл, төгсгөл нь ойлгомжтой энгийн санаануудыг эвлүүлж урласан юм шиг атлаа санаанд </span><span class="fullpost">оромгүй шаглаа, хажлага хамжааргагүй холбоос, зөн совинд хэзээ ч буухааргүй зүү ороолтууд... Хайчгүй эсгэж, оёдолгүй урласан дээл нэг иймэрхүү болдог ч юм болов уу.<br /><br />Дурласан бүсгүйг бүдэгхэн үзэмжит аялгуу тойрон эргэлддэгийг, буйд ахуйн үдэш зөөлөн гуниг агч мод шиг үнэртдэгийг, усан бороонд уйтгар нэрэн алхахад газрын судас гүрэлздэгийг, үхлийн өмнө хүртэл хормойгоо хямгадан эрхэмсэг оршиж болдогийг, зөөлөн хатуу энэ орчлонд зөвхөн дурсамжаар цадах өдөр ирдэгийг нээрээ мэддэг ч юм шиг, үгүй ч юм шиг.<br /><br />Гучин настай бүсгүй... Хөнгөхөн шүүрс алдмаар ч юм уу. Магадгүй эмэгтэй хүний хамгийн сайхан нас байх. Жимсээр бол гүйцэд боловсорч, дарсаар бол амт үнэрийн хамгийн оргил зохицолдоо ирсэн мэт. Үүнээс хойш гоо үзэсгэлэн алхам алхмаар нүүр буруулж, хорвоо хоёр нүүрээ харуулах юм шиг сэтгэлийн мухарт сэмхэн гуниг хааяа бударна. Хорин хэдтэй хонгор үетэйгээ харьцуулахад аливааг байгаагаар нь ойлгож, хамгийн ойроос мэдэрч чадах тэр л үе. Чухамхүү гучтай бүсгүйн сэтгэлд л ханиа хайрлах хайр, хорьтой залуугийн сэтгэлийн хөөрөлд автсан догдлол хоёр зэ</span><span class="fullpost">рэгцэн оршиж чадна. Магад үүнийг биеэр туулж байж л ойлгох байх. Харин зохиогчийг аль насандаа гуч гарч буй “бүсгүй” байсныг гайхаж ядна.<br /><br />Өнөөх... Хүн болгонд “өнөөх” бий. Дотор сэтгэлтэйгээ, дотоод хүнтэйгээ ярилцдаггүй, зөвлөдөггүй нэгэн гэж үгүй биз. Харин өнөөх нь өөрөөс тань хүчтэй бол гадаад ертөнцөд таныг яаж харагдуулах вэ... Бидний “гажиг” гэж хардаг хүмүүс харин ч дотоод сэтгэлийн хүч ихтэй, хором саатаад сонсвол хосгүй хүмүүс болж таарав уу. Сэтгэцийн юмтай хүмүүст дотоод сэтгэлийн асар том урлан оршдогийг “Зураас”-т ч бас таталжээ.<br /><br />Хүний цорын ганц өмч бол бодол. Гэр бүл, хань ижил, ажил алба, эд хөрөнгө бүгд чинийх биш. Харин бодол л чиний мэдлийнх. Тиймдээ ч бид юу ч бодож болно. Аз болоход “юу ч бодож болдог орчлон” юм даа. Амьдралын эд эс бүхнийг бодол л өнгө зүстэй болгодог. Харин анзаарч хардаггүй, хэн ч тоомгүй атлаа хэт энгийн хором мөчүүд өөрөө амьдралыг утга учиртай болгодог аж. Ийм энгийн байх гэж...<br /><br />Бүтээлүүд нь араанд уусаад өнгөрөх амтат чихэр гэхээсээ илүү хүлхэх тусам амт ордог хатуу хурууд шиг тослог, эргэн эргэн бодмоглоход этгээд мөлжүүртэй байдаг нь Бумаа ахыг бусдаас ял</span><span class="fullpost">гаж өгдөг онцлог юм уу даа.<br /><br />Өөрийг өгүүлмээргүй, зүгээр л уншигч таны мэлмий, мэдрэмжид үлдээхийг хүснэм би. Хэзээнээсээ хэт сэтгэлд хүрсэн зүйлээ хэлэх, ярих эвээ олдоггүй хачин зангийн маань илрэл энэ буюу. Харин, ариутган шүүх үүрэг хүлээсэн хэрнээ өгүүллэгүүдийг засч янзлах гэхээсээ унших тусам ухаарал авч, зохиолын дүрүүдтэй хамт гунихдаа гуньж, хөгжихдөө хөхиж, мэдэрч, эмтэрч байснаа л хэлж чадна...<br /><br />Редактор Idea<br />2011. 10. 20</span><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;">Эмэгтэй хүний ертөнцөд тавтай морил</span><br /></div>Дон Жуан гэдэг хэвшмэл нэршлийг зөвхөн шалиг завхай эрийн түүх гэсэн өрөөсгөл хандлага<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWiT207rM-eVHMVcv1TV9YyxKYu2u82sbdSWS_XjS-2XUPNvnWmxP86pDJAigK9CPBTU0Erpw9A6m3BPCB1jOkeaIPg3V211An_N-EhyphenhyphenqWVG9MbAb6yV1tJW2MkueiM6IsMzAQ7AZbBmo/s1600/%25D1%258D%25D0%25BC%25D1%258D%25D0%25B3%25D1%2582%25D1%258D%25D0%25B9+%25D0%25BD%25D0%25BE%25D0%25BC.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 134px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWiT207rM-eVHMVcv1TV9YyxKYu2u82sbdSWS_XjS-2XUPNvnWmxP86pDJAigK9CPBTU0Erpw9A6m3BPCB1jOkeaIPg3V211An_N-EhyphenhyphenqWVG9MbAb6yV1tJW2MkueiM6IsMzAQ7AZbBmo/s400/%25D1%258D%25D0%25BC%25D1%258D%25D0%25B3%25D1%2582%25D1%258D%25D0%25B9+%25D0%25BD%25D0%25BE%25D0%25BC.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5691827808061927602" border="0" /></a>ар тайлбарлахыг зөвшөөрөмгүй санагддаг юм. Францын, бидний сайн мэдэх реалист утга зохиолын “Дон Жуан” Ги де Мопассан “Зөвхөн эмэгтэй хүн л чин үнэнчээр хайрлаж дурлаж чадна” гэж яагаад хэлсэн юм бол оо. Тэгэхээр юу гэсэн үг вэ, эрчүүдэд боломж байхгүй гэж үү.<br /><br />Алдартай зохиолч хайрын газрын зураг барьчихаад нэг насаараа малтлага хийгээд олж чадсан нь энэ. Эрчүүдэд боломж, магадлал тун бага гэдгийг бүр сүүлд шинжлэх ухаан тайлж, 7 билүү 17 секунд тутамд эр хүний бэлгийн эс ялгардаг, тиймээс эрчүүдийн хувьд хайраас илүүтэй үр төлөө үлдээх зөн давамгайлдаг тухай байгалийн учир зүй талаас нь тайлбарласан билээ.<br /><br />За, ингээд гол зүйлдээ анхаарлаа хандуулъя.<span class="fullpost"> Зохиолч Т.Бум-Эрдэнэ эмэгтэй хүний тухай ном бичжээ. Зөвхөн бичээд зогсохгүй энэ хачин /гайхам/ ертөнц рүү өнгийж, тэндээс олж харснаа бидэнд дэлгэн үзүүлж байна. Т.Бум-Эрдэнэ “Сэмэрч үл барагдана”, “61 Ах” зэрэг өгүүллэгийн түүвэр хэвлүүлсэн нь үргэлжилсэн үгийн зохиол сонирхон уншигчдад хэдийн танил болоод амжсан. Харахад даруухан, элдэв долоон үггүй энэ эрийг ямархуу ажигч, ямар өр зөөлөн нэгэн гэдгийг өмнөх хоёр номноос нь олоод харчихаж болно. Эх орноосоо алс амьдарч байхдаа унаган ахуйгаа санан санан бичсэн түүний зохиолууд мөн түүн шиг хартай бүхнээсээ алсад суугаа олон монголчуудын сэтгэлийн цангааг тайлж байсныг мэдэх юм.<br /><br />Т.Бум-Эрдэнийн өгүүллэгүүдэд хүнийг төөрөлдүүлсэн хачин жигтэй, санаанд багтамгүй үйл явдлуудын зураглал огт үгүй. Бидний мэдэх, бидний амсаж туулж яваа энэ амьдралын ухаарал, сэхээрэл, бодлогшролуудыг зүй зохистойгоор өрөн тавьсандаа ч тэр үү ахуйд ойр, сэтгэлд дотно санагдана. Түүний өгүүллэгүүдээс жинхэнэ хат суусан монгол эрийн санаашрал, гэр бүл, эх орон, хүмүүст хайртай бүтээлч хүний үгийн хэлхээсийг харж болно.<br /><br />Харин өнөөдрийн хувьд тэрээр эмэгтэй хүний тайлагдашгүй ертөнц рүү өнгийж нэг харжээ. Эмэгтэй хүнийг хайрлаж чадсан хүн л хамгийн сайн ойлгоно. Бүхний өмнө ил хэрнээ хамгийн нууцлаг энэ ертөнцийн талаар бусдад ойлгуулахаар махран зүтгэнэ гэдэг нэг талаар сайн хандлага, бас ихээхэн бөх зүрхтэй хүний барьж хийх ажил юм. Учир нь эмэгтэй хүн өөрөө өөрийнхөө тухай бичээд ч хайрын /хүн судлалын/ их шинжээчид хэдэн зуун жил нухаад ч олигтой үр дүнд одоо хүртэл хараахан хүрээгүй байгаа гэдэг.</span><br /><div style="text-align: justify;"><span class="fullpost"><br />Энэ номыг уншаад дараах асуултуудыг өөртөө тавьж үзлээ.</span><br /><span class="fullpost">- Яагаад эрэгтэй хүн хүүхэд төрүүлдэггүй юм бэ. Үүнд нэмэлт бяцхан тайлбар:</span><br /><span class="fullpost">- Яагаад хүнээс хүн төрдөг цорын ганц тохиолдол нь зөвхөн эмэгтэйчүүдэд хамаатай /мэдээж эрчүүдийн оролцоог энд үгүйсгэхгүй/ байна вэ.</span><br /><span class="fullpost">- Яагаад энэ хүн “Сэмэрч үл барагдана” гэж бичээд байна вэ. Эх хүн сэмэрнэ гэж яадаг юм. Яагаад сэмрээд дуусчихдаггүй юм бол.</span><br /><span class="fullpost">- 100 доллар хийгээд шүүдрийн дусал хоёрын аль нь үнэтэй вэ. Аль аль нь эхийн ачийг бүрэн хариулж чадах уу.</span><br /><span class="fullpost">- Эмэгтэй хүний зүрхийг шилжүүлэн суулгасан ч хайрыг бас зүрх шиг шилжүүлэн суулгаж болох уу.</span><br /><span class="fullpost">- Яагаад үргэлж зүрх, дээр нь нэмэх сэтгэл гэсэн холбоо үгс хайртай бас эмэгтэй хүнтэй хоршиж сонсогддог юм бэ.</span><br /><span class="fullpost">- Яагаад 40 настай хижээл эмэгтэй нөхрөө хууран байж болзоонд явахдаа “Victoria secret”-ийн дотуур хувцас өмсдөг вэ.</span><br /><span class="fullpost">- Ер нь яагаад эхнэрүүд нөхрөө хуурдаг вэ.</span><br /><span class="fullpost">- Хууралтын дараа хүүхнүүд яаж гэртээ орж ирдэг вэ.</span><br /><span class="fullpost">- Эсвэл нөхөр нь хуурсны дараах эмэгтэй ямар байдаг вэ.</span><br /><span class="fullpost">- Яагаад эмэгтэй хүн эр нөхрөө ээжээсээ илүү хайрладаг юм бэ.</span><br /><span class="fullpost">- Яагаад хуурч мэхлэгдсэн эмэгтэй нөхөртөө зориулан “Чи миний гэрэлт амьдралд хүрэхийн тулд авирсан гаслант шатны хамгийн сүүлчийн гишгүүр байх болно” гэж хэлдэг юм бэ.</span><br /><span class="fullpost">- Яагаад энэ бүхнийг эрэгтэй хүн бичиж байна аа.</span><br /><span class="fullpost"><br />Энэ үй олон “яагаад”-ын хариулт мөдхөн таны шимтэн унших гэж буй “Эмэгтэй ном”-нд бий. Бүсгүйчүүд, ерөөсөө нийт уншигчид түүнд ямар дүн тавих бол гэдэг ч бас л нэг асуултын тэмдэг. Эмэгтэй хүний ертөнцийг өөрийн нүдээр олж харж, тэднийг сонсож, ажиглаж, тэднийг илэрхийлэхийг оролдсон хичээл зүтгэлийг бүсгүйчүүд л ганцхан үнэлж чадах биз. Тиймээс зохиолч Т.Бум-Эрдэнийн зориглон зурагласан эмэгтэй хүний ертөнцөд тавтай морил.</span><br /><span class="fullpost"><br />Б.Эрдэнэсолонго</span><br /><span class="fullpost">2011.11.01</span><br /></div><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-57432136327755891232011-11-09T15:39:00.006+08:002011-11-09T16:21:59.726+08:00"Халбага" бичлэг...<div style="text-align: justify;">Хаагуур, юу гийгүүлж яваагаа халбага бичлэгээр дуулгахгүй бол хавийн амьтад хашгичиж гуугачин, хаа таарсан талбартаа харааж зүхэн, хаа гуя ханзлангаа алдаж хага татаж хаяхнээ намайг... гэсэн сүрийг бадруулж, хүчийг нэмэгдүүлсэн өгүүлбэрээс харахад энэ удаад ха-гаар эхэлсэн үгнүүд түлхүү хэрэглэгдэх төлөвтэй болоо явцышүү. Гарчиг нь хүртэл халбага бичлэг... Халбага пийв гэдэг шиг тээ?<br /><br />Гэснээс пийвийг халбагадаж уугаад, самрыг ширхэглэж аваад аягүй хэмнэлттэй аж төрж байгаа би. Одоо хоолыг капсулаар идээд, архийг пепиткээр уугаад кофег дуслаар хэрэглэдэг болчуул болчих гээд байна. Алийн болгон аливаа хэмжигдэхүүний максимум нэгжээр амьдрахав.<br /><br />Сонин сайхан гэвэл... анх удаа блогоо хоёр сар гаруй хөсөр хаяв. Сэрүү орсон тулдаа хэдэн бээгий сээгийнүүд өмхийрчилгүй, өтчилгүй, хатчилгүй, шарлачилгүй, шамбийчилгүй... тэсч байж хөөрхий. Нэгэн сайхан утаатай өдөр зүс царайгаа тордоод, зүүсгэл гоёлоо өлгөөд, хаалгаа цэлийтэл нээгээд хавиар өнгөрснийг дайлдаггүй юм гэхэд далласан шиг сууна даа гэсээр явтал нэвтэрч ордог нууц үгээ мартах шахаж. Алдаагаа засах уламжлалт амлалтаа авдагаараа авна даа сайхан...<br /><br />Өөр чинь... өө тий, ажлаа сольж нүүдэл суудал хийлээ. Хаашаа гэж үү, хажуу өрөө рүүгээ ккк. Хананы наана цаана боловч чиг үүрэг нь арай л ондоо газар амьдралынхаа аравны нэгийг /үхдэггүй ээ/ өнгөрөөсийм болохоор одоохондоо чихний бөглөө, нүдний таглаа гараагүй, хагас ангайсан амаа хамхиж амжаагүй л явна.<br /><br />Зарим нэг хүмүүс загнаад л байгаа, бичдэг хүн тв маягийн юманд ороод, дүрсний планд хавчигдан, сэтгэлгээ чинь хумигдан зэвэрч дуусна даа гээд... Надад бол одоохондоо тэгж санагдахгүй л байна. Өмнө нь үйл явдлыг өөрийн өнцгөөс харж, өөлж гоочлохоо олж яддаг байсан бол одоо өлгөөд авчих өөдрөг гэгээлэг юм юу байна, улс орныхоо талаар гадагшаа гайгүй юм цацчих юмсан, алийн болгон аль нэг орны дагавар мэтээр ойлгогдож явахав хэмээсэн нэг муу төрийн төлөөх оготны амбицархуу юмтай минь таараад байгаамаа бас. Яваандаа ярих бичихийн дундах Берлиний ханыг нураачихвал ч...<br /><br />Бас, богино өгүүллэгээр блог ертөнцөд тэсрэлт хийсэн нэгэн эрхмийн дөрөв дэх номыг редакторлав. Хянаж засахаа ч алд, даган баясч, далдганан хөөрсөн гэвэл илүү ононо. Шинэ ном тун удахгүй хэвлэлтээс гарах тэр мөчид хэн гэдэг нь тодорхой болох тул олныг нурших илүүц байх.<br /><br />За иймэрхүү л гялтайх гавьяа, бүртийх бүтээлгүй хоёр сар хойно хоцорч яваа харагдахым даа...<br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-86844378527488776012011-09-01T22:35:00.009+08:002011-09-01T23:49:29.812+08:00Есдүгээр сарын 1 ба ЦЦГ<div style="text-align: justify;">Бодоод байсан чинь есдүгээр сарын нэгэнтэй холбоотой сэтгэлд тод үлдсэн дурсамж ховор байх юм. Шинэхэн будагны үнэр, тэгээд холгогдсон хөл... гэсхийгээд болоо. Жил болгоны 9 сарын нэгэнд шинэ гутал өмсөнө, тэр нь ёс юм шиг хөл барина. Аав маань ажлаар Алтанбулаг руу их явдаг байв, ганц охиндоо хэрэг болгож орос бажийнк авчирна, аминдаа хөлийн тавхайг кардон дээр зурж аваад явдаг мөртлөө гайтай юм шиг дандаа багадуулна. Тэр үед гутал хувцас одоогийнх шиг элбэг биш, солино барина гэсэн юм байхгүй, сонин монин чихсэн болж хоёр гурав хонуулаал өмсдөг байлаа, яваандаа тэгсгээл суначихдаг байсан юм байлгүй. Будаг бол мэдээж анги засварын үнэр... Зарим паарт нь сайн хатаагүй тохойнд нялгадаж нтр, заваарч өгнө дөө.
<br /></div><div style="text-align: justify;">
<br />Харин анх нэгдүгээр ангид орж байсан маань их хөгжилтэй. Толгойноосоо том цэцгэн тууз үсэндээ зангидаж, хэрэндээ догдолсон охин аавдаа хөтлүүлээд сургуулийн босго алхаж байлаа. Жижигхэн биетэй болохоор таарах паарчик олдохгүй нагац эгч нөхөртөө авсан шинэ цагаан цамцаа хайчилж оёод, ханцуйгаар нь мөр хийж, торон цацгаар эмжиж өгч байв. Бөөн цацаг, цэцгэн дундах хоёр том нүд л явж байсан байдгын, зураг харжээхнээ. Нээрээ би багадаа овоо бүлтгэр охин байсышд, одоо байхгүй ээ, хацрандаа шахагдаад жижгэрциймүү хаачсын бүү мэд, дундажаас доош хэмжээтэй юм л сүүмийж харагдахын.
<br />
<br />Тэгээд, “Багшийн асуултанд хариулахдаа гараа өргөж байгаарай” гэж эгч баймгай сайн захисныг хэлэх үү “уншиж чаддаг хүүхэд байна уу” гэнгүүт хагас дутуу үсэг холбодогоо мэдэхгүй шууд гараа өргөөд самбарын өмнө гарч явцан. Нэг номноос шүлэг унш гээд, ганц нэг мэдэхгүй үсгийг эс тооцвол санаанд багтаж нтр. “За байз дээрээ зураас шиг юмтай чинь ямар үсэг билээ, аа тий хагас и” гэж бодонгуутаа:
<br /><span style="font-style: italic;">Тугал хоёр нүдтэ “хагас и”</span>
<br /><span style="font-style: italic;">Туг ширээ бөхтө “хагас и”</span>
<br />гээл дуржигнуулсан чинь ангиар нэг инээдэм. Багш баахан хөхөрч байснаа “чамд хэн үсэг заасын” гэхээр нь өөрөө үсэгтэй шоо өрж тоглосоор байгаад сурцын гээд л үнэнээ хэлсэн.
<br />
<br />Дараахан нь юм бичүүлсэн чинь би үсэг, тоонуудаа буруу талаас нь бичээд зөндөө загнуулсан. Шууд уншихад уншигдахгүй, толинд харахаар зөв уншигддаг хэлбэрээр би одоо ч хааяа бичдэг. Тэр үед солгой хүүхдүүдийг баруунаар бичүүлж сургана гэж ёстой үйл там үздэг байлаа шд, хичээлийн дараа авч үлдээд хуудас хуудас юм хуулуулж нтр, иймэрхүү залхаан цээрлүүлэлтээс болоод муухай бичигтэй болсон байх өө. Тэгсээр байгаад манай ангийн нэг солгойг лав баруун болгоод авсан. Харин би байхгүй ээ, чернилэндээ халтардтал уйлсаар байгаад солгойгоороо үлдсэн. Тэгээд сав л хийвэл буруу талаас нь биччих гээд гүй мөн олон укасагдуулсан даа. Том ангид орсон хойноо харин тэр чадвараа ёстой ашиглах шиг болсон, шипи бичээд жижиг толинд тусгаж хуулна, өдрийн тэмдэглэл, шүлэг гээд нууцлах гэснээ сарайлгана, араб бичиг шиг хачин арзайсан юмыг хэн ч тоож уншихгүй амар байдгийн. Одоо ч заримдаа энд тэнд юм тэмдэглэхдээ өөрийн мэдэлгүй буруу талаас нь биччихсэн сууж байдаг л юм.
<br />
<br />Бас нэг удаа хичээлийн шинэ жилийн нээлт дээр үг хэлэх болоод хөгөө чирсиймдаг, уг нь урд өдөр нь багштайгаа баахан бэлдсэн, яг индэрт гарсан чинь өөдөөс өч төчнөөн таньдаг таньдаггүй нүднүүд дүрлийгээд, амьсгаа авахаар микрофоноор нэг муур шиг юм хэржигнэж сонсогдоод, ёстой онигоо... дурсах ч юм биш.
<br />
<br />Наймдугаар ангид билүү дээ, 31-ний орой формондоо монжаатиг хадаад сууж байсан чинь тог тасарчихдагийн. Лаа асаагаад, дээрээс нь тонгойгоод л оёод байсан гэнэт хиншүү үнэртээд явчихсан. Тэгсэн чинь чёлкоо хуйхлаад. Уг нь моодорхоод урдуураа үс тайрцан байсын, өглөө нь харсан чинь хачин өрвийсөн юм. Хичээлдээ явахгүй гэж уурлаад, юмыг дандаа цагт нь тулгадаг чиний л хохь гээд ээжээс банга хүртэж байж дуртай дургүй сажилж билээ. Нэг иймэрхүү яль шаль дурсамжууд санаанд үлдэж дээ.
<br />
<br />Одоо гэтэл охиноо тав дахь удаагаа хичээлийн шинэ жилийн нээлтэд үдэж байдаг. Өчигдөр орой хичээлийнх нь ширээг янзалж, илүү дутуу дэвтэр цаас шургуулганаас гаргаж хаяад сууж байхдаа нэг инээдтэй зураг олов.
<br />
<br />“Цуутын цагаагч гүү” үлгэрээр цуврал зураг зурсан бололтойм. Манай хүн ч гичээлийг бол ёстой туушиндаал өнгөрч. Үйл явдлынх нь дараалал энд тэндээ орчихсон, унаганых нь толбонууд биенээсээ илүү гарчихсан, бас нар нь баруунаас мандаад, шувуунууд нь мориноосоо том гэх мэт дефектийг эс тооцлоо гэхэд үлгэрийн гол баатар амиа алдсан хэсгийг дүрсэлсэн нь элэг аваад хаячих дөхлөө. Морийг хүн шиг оршуулж, хөшөө босгоод, дээр нь ЦЦГ /цуутын цагаагч гүү/ гээд нэрийг нь онтой бичдэг гэнээ хаха үнэн тэнэг, он нь яджаахад 2011, энэ үлгэр хэзээ гарсан болоод гүү нь одоо үхдийн бол... Хөөрхий цагаагч гүү цолмон цоохор унагаа орхиод өөд болсныг өөрөөр харуулах боломжгүй байсын байх өө. Яагаад ч юм, миний хялбарчлах дуртай, залхуу занг дууриасан юм шиг санагдаад үхтлээ инээв. Өөрийнхөө дутагдлыг хүүхдээсээ олж харах бас тийм ч таатай биш юм. Дэргэд нь шоолбол гөжүүдлээд дахиж зурахгүй байх гэж бодоод сэмхэн блогтоо оруулчихлаа яадын. Энэ нээрээ яахаараа ийм сонин сэтгэдэг хүүхэд вэ, иж нь уг нь аягүй дажгүй хүүхэн байдышд... ккк.
<br />
<br />
<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjheg8gcNXWxFUU4t1QAe44TnwOWW1LcJYJAj3T0SZc-YOwE4WpqymcgUb0LyUAwSzNbDk0Cuipkq-dYe_uLzKv2EgFMNf883Z6HnNtI1Ne_4BcVGKsIPCTlYVJ-KsbAfLCCPAQMbzIEQw/s1600/Scan10006.JPG"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 618px; height: 299px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjheg8gcNXWxFUU4t1QAe44TnwOWW1LcJYJAj3T0SZc-YOwE4WpqymcgUb0LyUAwSzNbDk0Cuipkq-dYe_uLzKv2EgFMNf883Z6HnNtI1Ne_4BcVGKsIPCTlYVJ-KsbAfLCCPAQMbzIEQw/s400/Scan10006.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5647403595512686498" border="0" /></a>Зургийн тайлбар:
<br />1. Цуутын цагаагч гүү цолмон цоохор унагатайгаа үзэсгэлэнт ногоон хөндийдөө бэлчиж байгаа нь
<br />2. Голын хөвөөнд байсан долоон цагаан өндөгийг мэдэхгүй гишгэчижээ /нүдлээд шарчихсан юм шиг урсдаггүй гэнээ/
<br />3. Шувуун сүрэг гүү рүү дайрч байгаа нь
<br />4. Цолмон цоохор унага ганцаараа үлдэв
<br />5. Цуутын цагаагч гүү нас нөгцчихсөн, унага өөд болсон газар нь ирэхэд бал бурам ургасан байв
<br />6. Цоохор унага нутагтаа очоод эзэнтэй болсон нь
<br />
<br /><!--[if gte mso 9]><xml> <o:officedocumentsettings> <o:relyonvml/> <o:allowpng/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:trackmoves/> <w:trackformatting/> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:donotpromoteqf/> <w:lidthemeother>EN-US</w:LidThemeOther> <w:lidthemeasian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:lidthemecomplexscript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> <w:splitpgbreakandparamark/> <w:enableopentypekerning/> <w:dontflipmirrorindents/> <w:overridetablestylehps/> <w:usefelayout/> </w:Compatibility> <m:mathpr> <m:mathfont val="Cambria Math"> <m:brkbin val="before"> <m:brkbinsub val="--"> <m:smallfrac val="off"> <m:dispdef/> <m:lmargin val="0"> <m:rmargin val="0"> <m:defjc val="centerGroup"> <m:wrapindent val="1440"> <m:intlim val="subSup"> <m:narylim val="undOvr"> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" defunhidewhenused="true" defsemihidden="true" defqformat="false" defpriority="99" latentstylecount="267"> <w:lsdexception locked="false" priority="0" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Normal"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="heading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="35" qformat="true" name="caption"> <w:lsdexception locked="false" priority="10" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" name="Default Paragraph Font"> <w:lsdexception locked="false" priority="11" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtitle"> <w:lsdexception locked="false" priority="22" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Strong"> <w:lsdexception locked="false" priority="20" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="59" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Table Grid"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Placeholder Text"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="No Spacing"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Revision"> <w:lsdexception locked="false" priority="34" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="List Paragraph"> <w:lsdexception locked="false" priority="29" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="30" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="19" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="21" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="31" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="32" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="33" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Book Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="37" name="Bibliography"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" qformat="true" name="TOC Heading"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} </style> <![endif]-->Үлгэрийг бүрэн эхээр нь <a href="http://ulgerch.blogspot.com/2009/03/blog-post_26.html">эндээс</a> уншаарай. Эцэг эхийн сургааль ямар үнэтэй болохыг харуулсан хөөрхөн үлгэр шүү.
<br />
<br />За тэгээд, нөхдөд шинэ хичээлийн жилийн мэнд хүргээд шинэ эрч хүч, шинэ урам зориг илгээе.
<br />
<br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-65929665565239428822011-07-13T22:15:00.006+08:002011-07-14T19:03:53.410+08:00Нэрмэлтэй нэг сар<div style="text-align: justify;"><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Үүрийн 04.30</span><br /><span style="font-style: italic;">-Идеаа босоорой миний хүү, нар мандах нь...</span><br /><span style="font-style: italic;">-Мандвал мандана л биз дээ, надаа ямар хамаатай ийн.</span><br /><span style="font-style: italic;">-Гү чи өвсний сорон дээр хөл нүцгэн гишгэнэ, хоолойн ангинад сайн, сэрээгээрэй энээ тэрээ гээдээсэн биз дээ...Нар мандахаар шүүдэр хөөрчихнө шдээ.</span><br /><span style="font-style: italic;">-Аа бүлтэрч л байхгүй юу, хэн тэгцэн сүнс сүүдэр шиг солиорцон явжээдгийн.... яршиг та надыг үнээгээ саах болохоор л дуудчих. </span><br /><span style="font-style: italic;"></span><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Өглөөний 05.30</span></span><br /><span style="font-style: italic;">-Идеааа, эгч нь саалиндаа гарлаа шүү...</span><br /><span style="font-style: italic;">-Нмммм... гар гар, ингэхэд та нар намайг ирэхээс өмнө яаж болжээсийн бэ...</span><br /><span style="font-style: italic;">-Чи өөрөө үнээ сааж сурмаар байна, дууд гээд байгаа биз дээ, тэрнээс чамтай чамгүй бололгүй яахуу.</span><br /><span style="font-style: italic;">-Би тэрийг сурлаа гээд сангийн аж ахуйд саальчин болох биш, лай зүгэр...</span><br /><span style="font-style: italic;"><br /><span style="font-weight: bold;">Өглөөний 8.00</span></span><br /><span style="font-style: italic;">-Хүүхээ босч цайгаа уу...</span><br /><span style="font-style: italic;">-Аан за, будаатай цай чанаа юу хэхэ, цаг хэд болцийнннн /суниангаа арай уриалгахан дуугарна/</span><br /><span style="font-style: italic;">-8 болж байна..</span><br /><span style="font-style: italic;">-Пэээ хар үүрээр тахиа шиг донгодоод та чинь ямар тамтайм бэ..</span><br /><span style="font-style: italic;"> /буцаад хөнжилдөө шургална/</span><br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Өдрийн 11 цаг</span><br /><span style="font-style: italic;">-Ёоох... шөнөжин сэрвэгнээд олигтой унтсангүй, дээрээс нь та орилоод. Гэхдээ ч агаар нээрээ тасархай байна шүү.</span><br /><span style="font-style: italic;">-Өдрийн хагаст унтчихаад ид халуунаар өндийхөөр яаж амарсан болохов дээ, өглөө эрт босч байж л агаарын цэнгэг, ногооны униарыг мэдэрдэг юм даа.</span><br /><span style="font-style: italic;">-Ялгаа юу байсын, хөдөө л бол хөдөө. За би төв рүү явчаад ирье. Хүн хартай уулзана, утсаа цэнэглэнэ, нэт-д сууна, амжвал хальт блог бичнэ.. гээд бөөн ажил. Танд захих юм байна уу?</span><br /><span style="font-style: italic;">-Хэхэ өчигдөр уржигдар явахад чинь захицан болохоор авчруулах юм алгөө...</span><br /><span style="font-style: italic;"></span><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Оройн 18 цаг</span></span><br /><span style="font-style: italic;">-Хээээ та үнээгээ саачаа юу, надыг хүлээж байхгүй ццццц /шогширно/.</span><br /><span style="font-style: italic;">-Ишш охин минь, хөдөөний ажил чинь цаг нартай, сүү саалиа эрхтэн авч нарны голтойд боловсруулахгүй бол амжихгүй. Хотын таанууд шиг хойшлуулж болох биш ямар. </span><br /><span style="font-style: italic;">-Сүртэйшд. За та нааг маргааш өглөө үүрээр сэрээгээрэй, босч өвсний шүүдэр дээр алхчихаад үнээ саана, тэгээд наад ажлуудыг чинь умалзуулчина, юухан байх уу. </span><br /><span style="font-style: italic;">-Хэхэ, тэгээрэй л дээ. Чи маргааш төв орохгүймуу?</span><br /><span style="font-style: italic;">-Аа бас бус ажил гарвал орноо. </span><br /><span style="font-style: italic;"></span><br /><span style="font-style: italic;"></span>Энэ бол амраад очсон айлын маань эзэгтэй бидоёрын хооронд өрнөдөг өдөр тутмын ярианы нэг хэсэг. Эндээс харахад та нар намайг хэрхэн хөдөө хөхөрч гадаа гандан, гэрт орж эм болж, гадаа гарч эр... хаха энэ нээрээ тэнэг үг шүү тээ, нээх сонин чиг хандлагатай. Ер нь бол гандаж хөхөрсөн нь үнэн, гэхдээ сурсан ажил, бүтээсэн бөртийх ч гавъяагүйгээр нэгэн сарыг нэрмэлдэж өнгөрүүлээд одоо ингээд буцах болчоод дэнгийн гэрэлд дэн дун сүүмийгээд сууж байгаа харагдахым даа.<br /><br />Сар болсым гэсэндээ будаатай цай, өрөмтэй талх, хоёр усны хорз, айл хэсч даалуу эргүүлдэг ажлаа хэсэгтээ үгүйлж эзгүйрэх байхдаа. Болоогүй ээ, өчдөр орой нэрмэл фракцийнхнаа цуглуулж үдэлтийн паарий хийгээд байгаамаа, галын наадмархуу юм зохиож нтр. Амралтаараа гэртээ ай-пи-өү хийж байгаа айл айлын оюутнуудаас бүрдсэн манай фракц үдэш орой үхэр мал үргээж, шимийн архи хулгайлсан хэрэгт үе үе орооцолддогийг эс тооцвол тун чиг ажилсаг, туйлын цоглог залуус бий. Айлын хүүхдүүдийн ажлыг алдууллаа гэж ахлагч би бээр мөнчиг их загнуулж, даанчиг их зэмлүүлсэн дээ. Гэхдээ гомдох юм алгөө. Ер нь вол улстөрийн хэрүүл, улангасан буцлах хотын амьдрал, машины түгжрээ, зам засварын шороо, зарим нэг хүмүүсийн инээд, эгдүү хүргэсэн үйлдэл... гээд өдөр тутмын өөдгөө сөөргөө бүхнээс сар тайм аут авснаараа нүд чихээ амрааж, тархи зүрхээ тайвшруулсан олзтой л явна.<br /><br />Хүн ер нь хаана төрсөн, хаана амьдарч байгаа нь хамаагүй, хаана ч амьдрах бэлтгэлтэй, дасан зохицох чадвартай байвал зүгээр гэж боддын. Ямар ч нөхцөлд, аль ч орчинд амиа тээгээд явчих мэдлэг, туршлага олж авах хэрэгтэй гэсэн үг л дээ. Жишээ нь элдэв араншинтай хүмүүстэй нэг өрөөнд ажиллаж байгаагаа өөдрөгөөр харвал цаашдаа баргийн чимээ шуугиан, элдэвлэл хийрхэлийг тоолгүй төвлөрч чадах дадал сууж байна гээд бодохоор наяулаа шаагилддаг навсгар өрөөндөө хайр ч хүрэх шиг. Эрүүл агаар, үзэсгэлэнт байгаль, хэнээс ч үл хамаарах буйд ахуй, амгалан тайван хэвшлийн дэргэд өнөө маргаашийн бухимдал, өрц өвтгөж байсан шаналан зэрэг юу ч биш санагдаж, уруулын амтанд хорогдон уйлж дуулж явсныг бодохоор элэг хөшиж, эвкэрч унамаар ч болж байна.<br /><br />Аа тий, дээрх харилцан ярианд хальт дурдагдсан болоод өөр бусад хөдөөний ажлыг сурч, хийж гийгүүлсэн юм байхгүй тул хойтон зун хүртэл хойшлуулахаар шийдлээ. Найр их, наадам олон, нас ч залуу байна дөө ккк.<br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-82005071510628759402011-06-07T13:42:00.007+08:002011-06-08T10:00:23.532+08:00Буцламгай 38-р өргөрөг<div style="text-align: justify;">Сэтгэлд хүрсэн ном, кино, жүжиг хэдэн өдрөөр бодол ээрч, хэн нэгэнтэй хуваалцахгүй л бол санаа амардаггүй хуучин зуршил сэргэж байгаа нь баярламаар ч бас лайтаймаа, мөрөөрөө амьдармаар байхад чинь кк.<br /><br />Саяын амралтын өдрүүдээр хөдөө явахдаа Хойд Солонгосын ард түмний бодит амьдралаар бичсэн “Атаархах зүйл үгүй” номыг авч явж уншлаа. Нэг хойгт оршдог нэг үндэстэн яагаад хоёр хуваагдан үүрдийн дайсан болсон, тэнд ямар тоглоомын дүрэм үйлчилснээс нэг нь өнөөдөр дэлхийд хөгжлөөрөө тэргүүлэх гүрэн болж, нөгөө нь ертөнц дахины доог тохуу, дарангуйлал, өлсгөлөнгийн сонгодог жишээ болов гэдгийг сэтгүүлзүйн орчин үеийн төрөл non-fiction буюу баримтат утга зохиолын хэлбэрээр, нэлээд өөр өнцгөөс харуулж бичсэн нь сонирхол татав.<br /><br />Зохиогч нь Барбара Дэмик гэгч америк эмэгтэй, “Лос Анжелес Таймс” сонины Бээжин, Өмнөд Солонгос дахь сэтгүүлчээр олон жил ажилласан, ер нь л Азиар занималдсан нэгэн аж. Тэр хойд Солонгост сурвалжлага хийх санаатай хэд хэд очсон ч үзэл сурталжсан нийгэмд үүн шиг гонжийн жоо голионы баас байдаггүйг мэдэрчээ. Үзүүлэнгийн хот Пхеньяан нь бодит байдлаас хол тасархай хуурамч дүр төрхийг бүрдүүлсэн байдаг бол хил боомт орчмын жуулчдад нээлттэй хэдэн суурин тусгайлан боловсруулан хатуу хөтөлбөр тулгадаг болохоор үнэний учиг олж атгах нь элснээс зүү эрэхээс ч хэцүү аж.<br /><br />Тиймээс зохиогч хойд Солонгосоос Хятад, Япон, Өмнөд Солонгос рүү дүрвэсэн янз бүрийн насны хүмүүстэй уулзаж, 1945 онд Солонгос үндэстэн хоёр хуваагдсанаас эхлээд Кем Ир Сений цогцлоохыг оролдсон социализм эдийн засгийг нь хэрхэн унагасан, тэр нь ард иргэдийн амьдралд яаж нөлөөлсөн талаар яриулан, тэдний яриаг байж болох бүх гарцаар баталгаажуулж, “хориотой бүс”-д хөл тавьсан хөндлөнгийн хүмүүстэй холбоо тогтоох, баримт цуглуулахад сүүлийн хэдэн жилийг зориулсан байна. Энэхүү ном нь дүрвэгсэдтэй хийсэн түүний долоон жилийн ярилцлагынх нь үр дүн бөгөөд мэдээж энд хэтрүүлсэн, гуйвуулсан, зарим талаар хувь хүний үзэл бодол шингэснийг үгүйсгэх аргагүй. Тэгээд ч хойд Солонгос одоо хүртэл гадаад ертөнцөөс таслагдсан чигтээ байгаа болохоор тэнд чухам юу болдогийг хэнбугай ч дотор нь амьдардаг ард түмнээс давж мэдэх боломжгүй билээ.<br /><br />Пхеньяанд одоо 108 давхар зочид буудал сүндэрлэж, орчин үеийн жишигт нийцсэн үйлдвэр үйлчилгээний газар ажиллах авч иргэд нь ядуу, эдийн засаг нь уналттай, нэг хүнд оногдох ДНБ-ий хэмжээ үлэмж доогуур, цэрэг, армийн зардал улсын төсвийн ихэнхийг нь залгисан хэвээр байгаа. Дотроо болж буй муу муухайгаа өнгөлөн далдалж нэлээд гүрийсэн ч хоёр сая хүн өлсгөлөнгөөр үхсэний дараа удирдагчид нь уналтад орсноо арга буюу зарласнаар имперлист дайсан гэж үздэг АНУ болон Өмнөдүүдээс тусламж авч эхэлсэн юм. Сүүлийн хэдэн жил цөмийн зэвсэг үл дэлгэрүүлэх гэрээнд нэгдэнэ гэсэн болзолтойгоор тусламжийн хүнсээр гол зогоон тэсч байгаа ч тэдгээр нь жинхэнэ очих ёстой газраа очдоггүй, өдөр нь айлуудад гурил будаа биечлэн тараадаг хэрнээ үдэш нь хаашаа ч юм зөөж хураадагийг энд өгүүлнэ.<br /><br />Нийслэлд нь хайрт удирдагч Ким Ир Сен, түүний хүү Кем Чин Ирийн тэнгэр баганадсан хэдэн арван сүрлэг хөшөөнд өдөр бүр цэцэг өргөж, хайрлан ширтэж байгаа залуус хаа сайгүй таардаг ч сайн ажигласан хүнд тэдний харц ямар ч баяр баясалгүй харагддаг аж. Цэргийн дүрэмт хувцастнууд хөшөөнд мөргөхөөр тонгойход арьсан гутлынх нь дотроос нүцгэн шагай нь гялсхийдэг гэжуга. Оймс ямар нүдэнд харагдах биш, эх орны хамаг үйлдвэрүүд зогсчихоод байхад далд хувцас хунар ч яамай. Өлмүүн зэлмүүн амьдралын эрхээр жингээ алдаж турж эцсэн бол нийслэлд амьдрах эрхээ хасуулж хөдөө хөөгдөнө, НҮБ-ынхан болон гадныханд тусгайлан бэлдсэн эрүүл чийрэг хүүхдүүдийг л харуулна, ерээд оны эхээр бидний хэсэгхэн мэдэрсэн цахилгааны хязгаарлалт, картын бараа, хүнсний талон зэрэг нь энд ижил дасал болоод удсан амьдрал.<br /><br />Хувийн өмч битгий хэл хувь хүний нууц гэж байхгүй энэ газар өөрөөсөө өөр хэнд ч итгэх аргагүй, бүгд нэг нэгнээ тагнаж чагнаж, мэдээлж байх үүрэгтэй. Хувь хүний төдийгүй үндэстэн угсаатны эрх ашгийг уландаа гишгэсэн нийгмийн харгис тогтолцоо хүний сэтгэх хийгээд эрх чөлөөг эрхэмлэн дээдлэх үзэл бодлыг арчин, хүлцэнгүй, муу санаатай, бас өөрсдийнхөө төлөө тэмцэх хүсэл эрмэлзэлгүй болгосныг харуулсан хирдхийм хурц жишээнүүдтэй хуудас болгонд таарах болно.<br /><br />Гэрэлгүйн улмаас харанхуйд дотноссон хосууд, насаараа намын гишүүн болохын төлөө үхэн хатан зүтгэж байгаад өөрийгөө хятадын нохойноос дорд амьдарч байгаагаа тохиолдлоор мэдсэн эмч, “эх оронд ийм их эсгий гутал үйлдвэрлээд байгаа юм бол яагаад миний хүүхдүүд хөл нүцгэн байна” хэмээн гэртээ хэлснийхээ төлөө хөршөөрөө матуулж насаараа шоронд хоригдсон эр гээд номын баатар бүрийн амьдрал үзэл сурталд гинжлэгдсэн бүхэл бүтэн үндэстний эмгэнэлт түүхийг өгүүлжээ.<br /><br />Үүрийн таван жингээр бүрээн дуунаар босч гимнастик хийхээс эхлээд социалист субботник, Хөдөлмөрийн намын сонсгол гээд хүмүүсийг амсхийх, амьдралаа эргэцүүлэх, тэмцэх завдал өгөхгүй байхыг эрмэлзэнэ. Хөдөлмөрийн намын гишүүн, өндөр албан тушаалтай хэсэг бүлгээс бусад нь дотооддоо үйлдвэрлэсэн цөөн нэр төрлийн хувцасаар л гангарах эрхтэй. Хамгийн ноцтой нь тэднийг төрсөн цагаас нь эхлэн тархийг нь угааж, бусад орнуудаас жаргалтай амьдарч байгаа, ямар ч <span style="font-weight: bold;">атаархах зүйл үгүй</span> гэж итгүүлнэ. Нэгдүгээр ангийн математикийн өгүүлбэртэй бодлогод “Найман хөвгүүн, есөн охин Ким Ир Сенийг магтсан сүлд дуулал дуулж байна. Нийт хэчнээн хүүхэд байна вэ” гэх буюу “Японы түрэмгийлэгчдийн эсрэг хийсэн дайны үеэр нэгэн охин эх оронч цэргүүдэд мэдээ дамжуулахаар явж байхдаа захидлаа таван алим хийсэн сагсанд нуун явжээ. Гэтэл цэрэг замд нь зогсоож, хоёр алимыг нь булаан авав. Тэгвэл сагсанд нь хэдэн алим үлдэх вэ?” гэх мэт.<br /><br />Байдал өнөөдөр ч хэвээрээ байгааг тэнд гурван сараас дээш амьдарч үзсэн хүмүүс хэлдэг. Хоёр жилийн өмнө оюутан солилцоогоор Монголд ирсэн хоёр залуу л гэхэд хаа ч явсан салдаггүй, бие биеэ үргэлж тандаж чагнаж байдгийг мэдэх юм байна. 1990-ээд оноос эхлэн Хойд Солонгосын Өмнөдтэйгээ харилцах харилцаа улам хурцдах болсон. Байсгээд л гал нээж, хөлөг онгоц дэлбэлж, ижил цустай боловч өөр тархитай хоёр үндэстний зөрчилд дэлхийн халуун цэгүүдийн нэг болох 38-р өргөрөг үе үе буцалсаар байгаа. Тэнд зэвсэг техник, соёл хөгжил, үзэл суртал, эдийн засгийн гээд бүх талаар дайн өрнөж буй.<br /><br />Ким Ир Сений ач, одоогийн удирдагч Ким Жон Илээс ч ихийг хүлээх хэрэггүй, учир нь тэр өвөөгийнхөө адилаар зөвхөн өөрийн хүчинд тулгуурлах "Жүчэ" үзэл суртлыг баримталдаг нэгэн. “Хойд Солонгосчуудад итгэл найдвар бараг үлдээгүй. Нэг үеийг бодвол тэд тотилитор дэглэмээс хэзээ нэгэн цагт салах хэрэгтэйг мэддэг болсон ч юу ч хийж чадахгүй. Чаддаг ганцхан зүйл нь зүгээр л суух. Ингэхдээ зөвхөн тэд л чадах хэв маягаар, хөлөө нугалан цээжиндээ авч өлмийн гүдгэр дээрээ тэнцвэрийн цэгийг нь тааруулан хэдэн цагаар сууж чаддаг. Хийх ажилгүй, суух сандалгүйдээ ингэж сууж сурснаас гадна ямар нэг юм өөрчлөгдөхийг хүлээсэн байдалтай байдаг” хэмээн зохиогч номоо дуусгажээ. Унших тусам Монголд төрсөндөө, монгол хүн болсондоо баярлах сэтгэл төрж байсныг хэлэх хэрэгтэй.<br /><br />Мунхагийн алдаа ухаантны туршлага болдог. Монголчууд ч ялгаагүй их гүрнүүдийн эрх ашиг, үзэл суртлын золиос болчих гээд байдаг тал бий, болж ч явсан. Буруу бодлого, явцуу эрх ашиг, ядуу сэтгэлгээний балаг баялагтай, малтай улсыг ч тойрохгүй гэдгийг харуулах жишээ олныг дурдаж болно. Бид талхны амтат хачир болоод хэн нэгний ходоод руу орчихгүйн тулд тархи, сэтгэхүйгээ эрүүл байлгахсан.<br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-70986367857599520472011-06-02T10:22:00.004+08:002011-06-02T10:35:51.644+08:00Өндөг ба хайруулын тавагСанаандгүй алдаж хагалсан өндөг газрын хөрсөн дээр яах ийхийн зуургүй шажигнан шарагдаж, өнгөн талаасаа хорхой хүргэм шаргалтана. Хазаад идчихмээр байвч бохир хөрсний хөгц амтагдаж, нүүрсхүчлийн гашуун угаар үнэртэнэ. Бас хүлэмжийн хий хормын зуурт хоолыг хор болгож амжжээ.<br /><div style="text-align: justify;"><br />Ийм л орчинг хүн төрөлхтөн өөрөө бий болгосон. Технологийн <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh60BYRJUNQ6dVot2M9_8M23ql1IVGyO4n2dsjjeDqjcmJG-SDrWUliKERDsgepn7KF1c7OpNGS5TvSDhb-C-G7yjbdFN6_JKyJSYEBtgpg5Z-rOocdHjxFhoZGnUvk34hsSGg04Tqph5w/s1600/images.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 176px; height: 128px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh60BYRJUNQ6dVot2M9_8M23ql1IVGyO4n2dsjjeDqjcmJG-SDrWUliKERDsgepn7KF1c7OpNGS5TvSDhb-C-G7yjbdFN6_JKyJSYEBtgpg5Z-rOocdHjxFhoZGnUvk34hsSGg04Tqph5w/s400/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5613443567243563298" border="0" /></a>ололт, эрчим хүчний шинэ шинэ эх үүсвэр, ашиг орлого хүүлэх агуу баялгийн төлөөх шунал, байгалийн баялгийг гартаа хийхийн тулд үхэлдэн тэмцэлдсэний “ач тус” эх дэлхийг хайруулын таваг болгожээ. Өдрөөс өдөрт өсөн нэмэгдэж буй ахуйн хэрэгцээ, өөрөө өөрсдөдөө бүрдүүлсэн өндөр хэрэглээндээ боомилогдсон бид нэг л өдөр улайссан ширэм дээр унасан өндөг шиг шарагдах болно.<br /><br />Энэ бүхний шалтгаан нь мэдээж эдийн засгийн “дайн”. Баялаг бүтээж, бусдыг эрхшээлдээ оруулах гэсэн их гүрнүүдийн санаархал дэлхий ертөнцийг улам бүр хайлуулж, хавтгайруулж, давчдуулж байна. Агаар муутай газрын хүүхэд хавчиг цээжтэй төрдөг шиг хэт халсан дэлхийн гадаргын хүн амьдарчихмаар хэсэг улам бүр хумигдан, нэг бол элсэн цөлөөр хучигдаж, үгүй бол хэдэн мянган жил хөдөлгөөнгүй байсан мөсөн уулын гэнэтийн хайлалтад “живэх” дээрээ тулав. Нэг л өдөр дэлхий ээж гэрлээ унтраачихвал халуун, хайлмал, хавчигдмал дэлхий маань “харанхуй” гэсэн шинэ тодотголоор баяжина.<br /><br />Бид яаж яваад ийм болчихвоо, үүнд хэн хамгийн их буруутай вэ? Нэн түрүүнд хамгийн хүчирхэг эдийн засагтай, хамгийн их нефтийн хэрэглээтэй, хамгийн өндөр барилгуудтай, хамгийн олон тарган хүнтэй гүрэн санаанд чинь зурсхийж байгаа биз? Зөвхөн гаднаас нь хараад буруутныг тогтоож болдог бол үүн шиг амархан зүйл алга. Гэвч цаад учир шалтгааныг ухаад үзвэл дан ганц Америк биш, ерөөсөө л хомосапенс гэж амьтны сэтгэлгээний гажуудал, “нэг нүдтэй” сэтгэхүйд учир байгаа болов уу. Хурдтай гүйж эхэлсэн хүн гэнэт зогсож чаддаггүй шиг нэгэнт эрчээ авсан үйлдвэрлэл, амаа ангайн өгөөшөө хүлээх аварга загас шиг асар том зах зээл, түүнээс хэдэн мянган их наядаар унах ашиг орлогоос гэнэт татгалзах нэгэн бий билүү?<br /><br />2008 оны дэлхийн санхүүгийн хямралыг эргэн санъя. Энэ хатгалгаанаас үлдсэн сэв одоо ч цээжнээс арилаагүй, амьсгалах тоолонд хэржигнэж байхад санаж ядах ч юу байхав. “2008 онд эхэлсэн их хямрал эмээгийн чинь үед байсан энгийн нэг хямрал биш юм. Энэ бол жаахан хүч зарцуулж, багавтар эрсдэл туулж, бяцхан зохицуулалт хийгээд л өмнөх үедээ очиж болох эдийн засгийн уналт биш байсан юм. Үгүй ээ, энэ Их хямрал бол хамаагүй чухал эд. Энэ бол даарснаас ч юм уу үүсдэг жирийн нэг хатгалгаа биш, энэ бол зүрхний шигдээс байсныг бидэнд сануулсан дохио байсан юм” хэмээн “Нью-Йорк Таймс” сонины эдийн засгийн тоймч Т.Фрийдман бичжээ.<br /><br />Гэхдээ аз болоход энэ зүрхний шигдээс нь үхлийн цохилт биш байсан аж. Моргежийн зээлээс үүдэлтэй энэ хямрал АНУ-д зах зээл гэж ер нь байна уу, банк байна уу, жижиглэн худалдаачид байна уу, гол мөрөн байна уу, ой мод байна уу, цаашлаад гариг ертөнц байна уу, алинд нь ч бид эрүүл бусаар хөгжиж байгааг сануулах гэсэндээ дэлдсэн харанга байжээ. Их хямрал бол байгаль эх болоод зах зээл хоёр нийлээд дэлхийн эдийн засгийг тодорхойлогчид болох АНУ, Хятад зэрэгт “Одоо болноо, цаашид энэ хэвээр үргэлжлүүлж болохгүй. Хангалттай л бол хангалттай” хэмээн өвдөж байгаагаа илэрхийлсэн зовиуртай ёололт байжээ.<br /><br />“Үнэн хэрэгтээ бидний баялаг бүтээж байсан арга маань санхүүгийн ертөнц болоод байгаль дэлхийд хэтэрхий хортой байсан учир 2008 оны есдүгээр сард зах зээлийн болоод экологийн системийн үндсэн суурийг ганхуулж эхэлсэн юм. Хэдийгээр өнгөн талдаа эдгээр нь холбоогүй юм шиг харагдаж байвч эдийн засаг болоод байгаль эхэд тогтворгүй байдал үүссэн нь нэг л ижил учир шалтгаантай. Энэ л шалтгаанаас болоод цагаан баавгай, хулсны баавгай устах болсон. Энэ л шалтгаанаас Ситибанк, Исландын банк дампуурч, Өмнөд туйлын мөсөн эрэг бүгд зэрэг хайлах болжээ. Бодлогогүй алхмууд бүгдийг нь адилхан нэрвэж орхив. Хувь хүний болоод байгууллагын өргөн хэмжээнд хариуцлага алдсан үйлдэл нь санхүүгийн ертөнц, байгаль дэлхийд адилхан хор нөлөө үзүүлсэн талаар би яриад байна. Үүний дээр хувь хүмүүс, банкууд, хөрөнгө оруулалтын фирмүүд эрсдлийг санаатайгаар дутуу тооцох эсвэл нуух, олон нийтэд юу болоод байгааг мэдэгдэлгүйгээр ашгаа хувийн болгож алдагдлаа нийтийн болгох зэрэгт хүргэсэн худал тайлан гаргасан үйлдэл мөн оршино” хэмээсэн Фрийдманы дүгнэлт Танд нэгийг бодогдуулах буй за.<br /><br />Энэ бол зүгээр нэг баялгийн төлөөх улайрал биш хүмүүсийн, байгууллагын, улс гүрнүүдийн өөрсдийнх нь ухвар мөчид үйлдэл, хариуцлагыг хөндсөн ноцтой дүгнэлт юм. Гэхдээ оношлогддоггүй өвчин, олддоггүй гарц гэж үгүй. Хүн төрөлхтөн манай гаригийг халуун, хавтгай, хавчигдмал болгож буй эрчим хүч болоод хүрээлэн байгаа орчны асуудлыг шийдэж чадах технологи, бодлого шийдэл боловсруулж чадаж гэмээ нь хуучны сайн сайхан бүхнээ буцаан авах боломж бий. Гэвч энэ бүхнийг даруй хийхэд хүргэх хүн төрөлтхний үнэт зүйл болсон эв санааны нэгдэл, эрмэлзэл хаана явна вэ?<br /><br />Цаг хугацаа алдах тусам дэлхийн суган дахь халууны термометрийн заалт өгсөж, өндөр халуурч буй хүний адилаар дархлаагаа алдан дагжин чичэрсээр байна. Дараагийн 15 жилийн дотор дэлхийн хүн ам дахиад нэг тэрбумаар нэмэгдэж, тэдгээрийн олонхи нь Америктай адил хэрэглэгч, үйлдвэрлэгч болно. Цахилгаан бараа, эрчим хүчний хэрэгцээ энэ хэрээр нэмэгдэж, хог хаягдал тэр чинээгээр овоорно. Энэ их тоон “хүчирхийллийн” өмнө эх дэлхий маань сөхөрч, элгээ эвхэх аюул нэгэнт нүүрлэжээ. Америк хүн шиг, барууны орны иргэн шиг амьдрахыг хүсч байгаа хэнийг ч буруутгах аргагүй юм. Технологи хөгжөөгүй зарим газар хүмүүс зэс гаргаж авах гэж гэрийнхээ гадаа нууцаар цахилгааны утас шатааж, алтыг нь салгахын тулд компьютерийн эх хавтанг чанасаар байх болно. Хоёрхон сая хүнтэй Монголд хүртэл мөнгөн усаар алттай шороо угааж, даарахын эрхэнд дугуйны гадар шатааж амь зогоодог нийгмийн бүхэл бүтэн үе давхарга бий.<br /><br />Гэтэл ертөнцийн нөгөө бөөрөнд хөрсөндөө газрын тостой төрснийхөө төлөө юу ч хийхгүй жаргаж, амьд шонхороор зугаа гарган амьдрах бүтэн үндэстэн ч бас буй. Тэд экологийн тэнцвэр алдагдахад санаа зовох шаардлагагүй. Учир нь нефтийн шавхагдашгүй ундарга нь хүн төрөлхтнийг эрхшээлдээ байлгах шидэт дохиур юм. Тэнд эмэгтэйчүүдийн эрх зөрчигдөж, шашны ялгавар хүчээ авч байхад “хүний эрх, эрх чөлөө, шударга, тэгш нийгэм” гэж орилдог АНУ аргагүйн эрхэнд хэлээ хазаад өнгөрч байгаа. Тэгвэл цаг уурын өөрчлөлтийн нөлөөнөөс үүдэн улам дулаарч буй дэлхий дээр хэн хамгийн их хохирч байна вэ? Хэрэглээндээ чирэгдсэн баян Америк, баялагтаа бялуурсан тансаг Араб өөрсдөө лайгаа үүрч, үйлээ эдэлдэг бол ч бас яахав.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTKPsLyBabY7CCi9jsnGSr5IOZY6WCGOT9aqfkIxT9xI1Q_DxNKHptpaX0jPG2MdyOp_WqXNUZSldGg3WHqU31QJXogIRYcc0GTrT_8tHKw25elxIVJoklVrQh4ml9hBGcHZczCm8u4Os/s1600/farcek-delh.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 206px; height: 248px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTKPsLyBabY7CCi9jsnGSr5IOZY6WCGOT9aqfkIxT9xI1Q_DxNKHptpaX0jPG2MdyOp_WqXNUZSldGg3WHqU31QJXogIRYcc0GTrT_8tHKw25elxIVJoklVrQh4ml9hBGcHZczCm8u4Os/s400/farcek-delh.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5613444744456935458" border="0" /></a><br />Цахилгааны эх үүсвэрт холбогдоогүй, автомашин хэрэглэдэггүй, цахилгаан станц байхгүй, нүүрсхүчлийн хий ялгаруулах хэмжээний томоохон үйлдвэргүй дэлхийн хамгийн ядуу хэсэг буюу цаг уурын өөрчлөлтөд хамгийн бага хувь нэмэр оруулж буй бүлэг илүү хохирч байгаа юм. Тэдний амин зуулга нь мод, үр жимс, газар, хөрс тул амьжиргаа нь байгалийн доройтлоос шууд хамаарч байдаг. Энэ бүхнийг зохицуулъя гэхээр эрчим хүчгүйгээр нэг ч алхах хэцүү. Шударга бус гэмээр иймэрхүү уялдаа холбооны хор нөлөөг залруулах “хэргийн эзэд” нь гэтэл юу хийж байна?<br /><br />Байгаль орчны доройтол нь шинэ сэдэв биш хэдий ч өмнө нь эдийн засгийн хөгжлийн уршиг талаас нь төдийлөн авч хэлэлцдэггүй байсны гор сүүлийн зуунд илүү хүчтэй мэдрэгдэх болов. “Ногоон” хувьсгал нь хүмүүсийн амны уншлага болж, тэр хэрээр “эко од” болохыг хүсэгчдийн эгнээ хүрээгээ тэлжээ. Зүй нь энэ асуудалд илүү бодитой хандах ёстой бөгөөд хэдий чинээ олны анхаарлыг татаж, талархлыг хүлээнэ төдий чинээ “ногоон биш” байдаг нь ч нотлогджээ. Массын сэтгэлийг хөдөлгөхдөө биш аль болох хэмнэлт, хязгаарлалтад чиглэсэн, зарим талаар технологийн хувьд ухарсан “уйтгартай” бодлого л дэлхий ээжид тусалж чадахаар болсон аж.<br /><br />“Харалган итгэл горьдлого тасрахтай адил аюултай” хэмээн Жорж Монбиот “Халцгай: Дэлхийн шаталтыг хэрхэн зогсоох билээ” номондоо бичсэн байдаг. Чухамдаа ирээдүй хойч гэж алсыг хардаггүй юм гэхэд өнөөдөр амьдарч буй өөрсдөдөө жаахан ч гэсэн чөлөөтэй амьсгалах агаар, алхах талбай үлдээхийн тулд дан ганц геополитикийн бодлогоор далайлгах нь хүчин мөхөсдөх болсон байна. Энэ мэт асуудлыг хөндөж, гарах гарцыг тодорхойлсон нэгэн бүтээлийг монгол залуус саяхан орчуулжээ.<br /><br />Дэлхийн уур амьсгалыг хүн өөрчилж байгаа ч уур амьсгал ч хүний бие организмийг өөрчилж байгаа нь гашуун үнэн. Цэвэр агаар, цэнгэг усаа алдаж буй хүн төрөлхтөн оюун ухаантайгаа байгаа дээрээ юу хийх ёстойг, ер нь бидэнд яагаад ногоон хувьсгал хэрэгтэй байгаагийн хариултыг та Т.Фрийдманы “Халуун, хавтгай, хавчигдмал дэлхий” номоос олоорой.<br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-69196762166544324332011-05-19T23:09:00.004+08:002011-05-20T09:44:24.598+08:00Зодоон<div style="text-align: justify;">Эд эс бүрийг минь тэжээж тэтгэж байдаг эрх мэдэл, үүрэг хариуцлага бүхий чухал хоёр эрхтэн яван явсаар нэгэн биед багтаж шингэхгүй дээрээ тулах нь.<br /><br />Таарч тохирохоо больсон тархи зүрх хоёрын зөрчилд энэ бие ядарч, эцэж цуцан сульдана. Зүрх зоргоороо аашилж, судасны лугшилтаас зөрж цохилно. Аль л болохгүй бүтэхгүй рүү тэмүүлж амар заяа үл үзүүлнэ. Хорих тусам булгилж ховдолоосоо хальж дэлсэнэ. Тархи түүнийг тогтоон барих гэж тамаа цайж, тамир нь барагдаад ирэхээрээ "ухамсар"-аас тусламж хүснэ. Хариуд нь зүрх зогсохоороо айлган, хэнхдэгээ цохихдоо хэм алдана.<br /><br />Өрөвдөн нигүүлсэж, ойлгон хайрлах сэтгэлийг үзэн ядалт, өшөө хорсол болгочихгүйн тулд зүрх байдгаараа тэлчилнэ. Өрөөлийн өнгөрсөн үйлдэлд биш өнөөгийн хандлагад эгдүүцнэ. Тархи түүнийг тайвшруулж, "одоо болноо, орхи" гэж мянгантаа үглэвч нэмэргүй. Зүггүйтэж яваад олсон шархандаа зүрх хөндүүрхэн эмзэглэсээр. Тархи тамтагаа барж, зүрхийг зөнд нь хаях гэж үзнэ. Гэвч ганцаардаж өнчрөхдөө гарцаагүй санаа тавих буюу заримдаа зэмлэн буруушаана.<br /><br />Дурын нэгнийг дургиулж, давах босго, савах хаалгагүй явсаны чинь гор хэмээн тархи хааяа хатуурхана. Уураг тархи чи тийм л ухаантай юм бол урьдчилж сануулж, унахаас аврах чинь яалаа хэмээн зүрх зөрүүлээд ам асууна. Тэгээд л зодоон эхэлнэ, тэдний тэмцэлдээнд тэсэхийн аргагүй шархиран өвдсөндөө эзэн ялархаж, чаддагаараа гоморхлын нулимс мэтгэнэ. Зангиран бөмбөрөх нулимсыг завсаргүй нэрж залхсандаа нүд бас эгдүүцэн бухимдана.<br /><br />Огло харайн хэлбэлзэх зүрхний хэмнэлийг гүйцэж чадахгүй болохоор тархи шаралхаж, яах учраа олж ядан янгинан өвдөнө. Ёс суртахуун, хэм хэмжээ ярин номчирхох тархинд өширхөж зүрх зогсоо зайгүй үсчинэ. Зөрүүдхэн энэ бие зүрх тархи хоёрынхоо алийг нь дагахаа мэдэхгүй, салаа зам дээр санаашран зогсоно. Зүрхээ дагаж зөндөө тэнэг үйлдэл хийсэн одоо болъё, тархиа дагаж там шиг мэдрэмжийг дотроо ганцаар оршуулсан, одоо болно. Тархи зүрхний зодооныг таслах цаг болжээ. Чухам яаж...<br /><br />Зүгээр л чөлөөл. Уучлаад уужир. Яг л орсон бороо татардаг шиг, хурсан үүл сарнидаг шиг уйт бодол, улигт шаналлыг үлдэн хөөгөөд өөрийгөө амирлангуй хайраар шагна. Өрөөлийг орон зайд нь үлдээ. Зүрхнээсээ “адреналины гуниг”-ийг авч хаяад, тархинаасаа амттай дурсамжийг нэгбүрчлэн арч. Тэгээд сэтгэлээ алгуурхан чагна. Солгой хэмнэл үл сонсогдож, сондгой зураас эс үзэгдэнэ. Зодоон дуусч байна.<br /><br />Ангид. Алсад. Амар. Тэнгэрийн агуу нь бүүдийгээд цэлмэдэгт, оршихуйн агуу нь огшоод замхардагт буй...<br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-36044770313244405572011-04-19T11:48:00.005+08:002011-04-19T12:16:50.505+08:00Баба Самбуу & Баярлалаа Глоб!<div style="text-align: justify;">Ажлаа хийж яваад л асуудалд орчихсон сэтгүүлч бүсгүйг өрөвдөв. Анхнаасаа ингэхээ мэдсэн бол эрхэм гишүүнээс ярилцлага авахгүй л байсан байх. Ажлыг нь сурталчилж, үзэл бодол, байр суурийг нь олон түмэнд хүргэе гэсэн биш хандах хүн, хамгаалах газаргүй болж хамраараа газар хатгажээ. Нэмж хачирлаж, зохиож гувуйлсан бол бас яахав, гэтэл харин ч хасч танаж, найруулж додомсоныхоо төлөө шүү. Бэлээхэн хальс бичлэг нь байсаар байтал баримт гэж үзэхгүй байгаа нь сонин.<br /><br />Өдрөөс өдөрт өргөжиж тэлэхийн хэрээр буруу бусармаг юм үүрлэж, мэргэжлийн ёс зүй, үнэ цэнээ гээж яваа салбар бол яах аргагүй хэвлэл мэдээлэл. Гэхдээ хэсэг бүлгийн увайгүй үйлдлээс болж нийтээр нь хавтгайруулан гутаах хаашаа юм. Ямар ч байсан гал тогоонд нь харьяалагддаг хүний хувьд, Монголын сэтгүүлзүй шилжилтийн энэ үеэ давчихвал цэгцэрч, эв зүйдээ орно итгэж л явдаг юм.<br /><br />Сэтгүүлч мэргэжлийн алдаа гаргах тохиолдол зөндөө бий. Цаг хугацаанд хавчигдана, бусдын үзэмж, чөлөө завыг царайлчилна, бүгдийг мэдэгч биш болохоор мэдлэг, ур чадвар дутна. Ялангуяа манайх шиг процедурын хуульгүй, яг юуг алдаа гэж үзэх нь тодорхойгүй оронд эрүүгийн хуулиараа далайлгаад сэтгүүлчийг шоронд илгээх тун амархан. Ингэснээрээ бусдынх нь зүрхийг үхүүлж, нэг бол худалдагдах, үгүй бол жийгдэхээс аргагүй байдалд хүргэнэ. Өнөөдүүл нь ч яаж зүгээр байхав, баахан баримт цуглуулж шантааж хийнэ. Ийм л бохир эргүүлгэнээс мөддөө гарах янзгүй, хамгийн гол нь золиосонд нь жирийн сэтгүүлч явчих гээд байхын.<br /><br />“Бизнес хийхийн тулд тэртэй тэргүй улс төрийнхөнд авлига өгдөг. Авлига өгч байсан хүмүүстэйгээ одоо УИХ-д зэрэгцээд л сууж байна” гэж ярьсан Ш.Сайхансамбуу гишүүнээс “Та тэр хүмүүсээ нэрлэ гэвэл нэрлэж чадах уу” гэж асуух нь зүйн хэрэг биз дээ. Нөгөөх нь ч ам бардам “Чадалгүй яадаг юм гэж”... Ингээд л маргаашийнх нь нэг өдөр тутмын сонин дээр ярилцлага дурайж, хууль хяналтынхны анхаарлыг татав. Хуулиараа авлига өгсөн авсан аль аль нь бурууддаг бөгөөд авлига авсан хүнийг мэдэж байгаа бол мэдээлэх үүрэгтэй. АТГ-ыг одоо л ажлаа хийгээсэй гэсэн хүлээлт ч бий болов.<br /><br />“Урт хэл хүзүү орооно” гэгчээр мань гишүүн байдал бишдэнгүүт “УИХ-ын гишүүн хэлсэн ярьсандаа хариуцлага хүлээхгүй” гэсэн дархан заалтаар бамбай хийх гэж оролдов. Харамсалтай нь тэнд “чуулганы танхимд” гээд заачихаж. Ингээд хэдий халдашгүй эрх эдэлж байгаа ч бусад хууль тогтоомж адил үйлчлэх ёстой нь тодорхой болов. Дараа нь “Угаасаа л Оюутолгойн гэрээг алдаатай хийсэн С.Баярцогт, Л.Гансүх, Д.Зоригт гурвыг нийтээрээ авлигач гээд байгаа биз дээ. Би тэрийг л хэлсэн” гэж мэлзэж үзээд ч нэмэр болсонгүй.<br /><br />Болохоо байхаар нь сонины эрхлэгчтэй уулзжээ. Тэгээд л ханцуйн дотор найраа хийж, сэтгүүлчийг гөрдсөн болохоор тохиролцож... Редакц маань намайг хамгаална гэж бодож явсан сэтгүүлчид том цохилт болох нь мэдээж. Эрхлэгч, хуулийн зөвлөх /урьд нь огт үзэгдэж харагдаагүй нэгэн гэжуга/ хоёр нь дуудаад “За чи ярицлагынхаа сүүл хэсгийг нь зохиосон гэж мэдүүл. Манай хамтарч ажилладаг гишүүн учир бид хамаагүй юм ярьж болохгүй байна. Хальс байгаа гээд бардам байх шиг байна, наадах чинь цагаа тулахаар баримт болохгүй. Ер нь ч тэгээд бидэнд өгчих...” гэсэн аж.<br /><br />Ёстой дээшээ тэнгэр хол, доошоо газар хатуу болсон сэтгүүлч ажлаасаа гаръя гэтэл асуудлаа цэгцэлчээд яв гэх. Асуудал нь цэгцрэх байтугай улам ноцтой болж, АТГ байцаалтад үе үе дуудна. Утас нь амрахгүй хангинаж, таних танихгүй хүмүүс элдвийн юм хэлэх болов. Ингээд л арга буюу хэд хоног хөдөө явж бүгэх хэрэг гарчээ. Цалин хөлс, замын зардал ч бүр дүүрч.<br /><br />Энэ зуур хамт их сургууль төгссөн хэдэн сэтгүүлч найздаа учир байдлаа хэлж, өнөөдүүл нь “Нэгэнт материалыг нийтэлсэн бол редакц хариуцлага хүлээх” олон улсын сэтгүүлзүйн хэм хэмжээг сануулсан нийтлэл, мэдээ бичицгээж, чадах нь тэр болохоор. Бас “Сэтгүүлчийн эрх ашгийг хамгаална” гэсэн сүржин уриа хийсгэдэг МСНЭ, Сонины холбоо гэх мэтэд хандахыг зөвлөж. Нэмэр байсангүй. Урт хэлтэй гишүүний гар бас урт болтой.<br /><br />Харин “Глоб интернэйшл” ТББ хуулийн зөвлөгөө өгч хамгаалтандаа авчээ. Хальсыг нь дижитал руу буулгаж, хэд хэдэн хувь дискэнд хуулж баталгаажуулсан гэнэ. Тэгээд ямар ч тохиолдолд үнэнээ мэдүүл гээд өмгөөлөгч гаргаж өгч. Одоогоор байдал иймэрхүү байгааг танил бүсгүй өөрөө ярьсан юм.<br /><br />Хүн сэтгэлийн хөөрлөөр юм ярьсан байж болно. Гэхдээ хэлсэн үгэндээ эзэн болох л хэрэгтэй. Ялангуяа төрийн түшээ хүн. Парламентад суугаад хууль тогтоох нь наймаа хийгээд нарантуулыг удирдахаас арай л өөр гэдгийг “муухай” Самбуу гуай эрхбиш энэ гурван жилд ойлгосон л баймаар. Сонин телевизээр гарч, олны анхаарлыг татаж л байвал юу ч гэсэн яахав гэж асуудалд ханддаг гишүүд олширсон. Их хурлаа “их тайз” болгосон ийм удирдагчидтай цааш явна гэхээр ирээдүй нэг л итгэлгүй санагдаад байхын.<br /><br />Нөгөөтэйгүүр, авсан өгснөө хэлээд тавьчий гэхээр мань гишүүн бөөн дарамт шахалтанд орох гээд байсан байх. Түүнээс биш авлигаас болж Монгол Улс хөгжихгүй байгаа гэж ярьсан уг агуулга нь бол зөв шүү дээ. Энэ үйл явдал нь хэдэн жилийн өмнө АПУ-гийн хувьчлал ид болж бужигнаж байх үеэр Ерөнхий сайд байсан Н.Энхбаяр “Зууны мэдээ” сонины сэтгүүлчид ярилцлага өгөхдөө “Миний өрөөнд 500 сая төгрөгийн авлига өгөхөөр хүмүүс орж ирсэн. Би хөөгөөд л гаргасан” гэж мэдэгдээд, дараа нь сэтгүүлч гуйвуулсан болж өнгөрөөсөнтэй адил замаар замхрах гээд байх шиг.<br /><br />Хамгийн гол нь мөрөөрөө ажиллаж явсан ажилтнаа мөнгөний сургаар золионд чихдэг редакц... Арай ч дээ. “Арван ембүү хараад алгаа тосдог аав уу даа, Хорин ембүү хараад хормойгоо тосдог ээж үү дээ” гэдэг дууг л зориулъя даа, өөр хэлэх үг алга. Ингээд бодохоор сэтгүүлчээс сэжигтэн, ярилцагчаас ялтан болж хувирах дэнс нэг л алхмын наана цаана байх.<br /><br />Энэ бол өнөөдрийн “бохир” гэж тодотгогдсон сэтгүүлзүйн нэгхэн хэсгийн тусгал... Хэзээ хэн цэвэршүүлж, эрүүлжүүлэх тогтолцоо юм бүү мэд. Гэхдээ сэтгүүлзүйгүйгээр нийгмийг төсөөлнө гэвэл бүтэшгүй. Ямар боловч зарга хатуу, редакц хол цагт авралын гараа сунгасан “Глоб интернэйшл”-д талархъя.<br /><br /><br />PS: <!--[if gte mso 9]><xml> <o:officedocumentsettings> <o:relyonvml/> <o:allowpng/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:trackmoves/> <w:trackformatting/> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:donotpromoteqf/> <w:lidthemeother>EN-US</w:LidThemeOther> <w:lidthemeasian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:lidthemecomplexscript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> <w:splitpgbreakandparamark/> <w:dontvertaligncellwithsp/> <w:dontbreakconstrainedforcedtables/> <w:dontvertalignintxbx/> <w:word11kerningpairs/> <w:cachedcolbalance/> <w:usefelayout/> </w:Compatibility> <m:mathpr> <m:mathfont val="Cambria Math"> <m:brkbin val="before"> <m:brkbinsub val=""> <m:smallfrac val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin val="0"> <m:rmargin val="0"> <m:defjc val="centerGroup"> <m:wrapindent val="1440"> <m:intlim val="subSup"> <m:narylim val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent><!--[endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" defunhidewhenused="true" defsemihidden="true" defqformat="false" defpriority="99" latentstylecount="267"> <w:lsdexception locked="false" priority="0" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Normal"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="heading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="35" qformat="true" name="caption"> <w:lsdexception locked="false" priority="10" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" name="Default Paragraph Font"> <w:lsdexception locked="false" priority="11" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtitle"> <w:lsdexception locked="false" priority="22" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Strong"> <w:lsdexception locked="false" priority="20" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="59" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Table Grid"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Placeholder Text"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="No Spacing"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Revision"> <w:lsdexception locked="false" priority="34" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="List Paragraph"> <w:lsdexception locked="false" priority="29" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="30" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="19" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="21" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="31" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="32" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="33" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Book Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="37" name="Bibliography"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" qformat="true" name="TOC Heading"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} </style> <![endif]-->Нэг зүйл мартжээ. Төлөвлөөд байгаа ял нь Эрүүгийн хуулийн 111-д хамаарч байгаа бөгөөд 2-5 жил хорих, эсвэл Хөдөлмөрийн хөлсний доод хэмжээг 250 дахин нэмэгдүүлж төлөх. Энэ нь одоо нэмэгдсэн 140 мянгаар биш өмнөх 108 мянгаар тооцоход 27 сая төгрөг бөгөөд сэтгүүлч сарын цалингаараа төлнө гэвэл зургаан жил дөрвөн сар тасралтгүй ажиллаж байж ард нь гарах мөнгө.<br /><br /><br /></m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-51454604147347250802011-04-17T20:13:00.004+08:002011-04-18T09:25:48.793+08:00Аялал<div style="text-align: justify;">Шинэхэн кадилакт суугаад гурван сар орчим хөгжилтэй аяллаа. Хурдны замаар, юу ч бодохгүй, юуг ч хүсэхгүй, жигүүртэй юм шиг жингүйрэн давхих сайхан байв. Хүрэх газар хаана ч юм бүү мэд, хүлээх үр дүн гээд байх ч юмгүй, зөвхөн тэр л цаг хугацаагаар амьдарч, амьсгалж чадсан өдрүүдийг эргээд дурсахад эгэлгүй сонихон...<br /><br />Харамсалтай нь, /золоор ч гэх юм уу/ аялал минь гэнэтхэн таслагдсан. Ерөөс гэнэ сэнэгүй байхад минь, ер нь юу ч бодож амжаагүй байхад, оргилсон их хурдан дунд огцом тоормоз авсан, нөгөө кадилак.... Яг тэр үед нь замын эргүүлэг таарч, ямар ч бэлтгэлгүй явсан би эгээтэй л годроотож унаагүй. Хамгаалалтын бүс, хийн дэр, аваарын дохио... аль аль нь байгаагүй, хамгийн гол нь, сэтгэл минь түрүүлээд нисч явсан болохоор хэсэгтээ захирагдахгүй хэцүү л байсан...<br /><br />Төгсгөлийг нь төлөвлөө ч үгүй байж намайг аялалд урьсан төмөр хүлгэнд буруу өгөхгүй ээ. Тэр их хурдан, гоёмсог, сүүлийн үеийн эд байлаа. Харин хэр найдвартайг нь би мэдэж чадаагүй, угаасаа надад амь даатгал ч байгаагүй.<br /><br />Гэхдээ..., машинаасаа би айх байтал машин минь надаас гэнэтхэн жийрхсэн нь жаахан хачирхалтай. Бүх насаараа туулайчлах бүтэлгүй зорчигч гэж үзсэн үү, эсвэл биедээ бөмбөг нуусан амиа золиослогч гэж санасан уу... Айсуй өдрүүдийг хэт хүндрүүлж төсөөлсөн ч юм уу, амласнаа огоороод аяллын дунд гэнэт зогссон. Тэгээд буухыг хүсээд аяллаа өндөрлөсөн. Анхнаасаа гарах ёсгүй замд гарлаа гээд ангалд унахаас аварч байгаа нь тэр юм байх.<br /><br />Зуу хол давсан милийн хурдан дунд зугуухан эрчээ сааруулж болох л байсан. Эсвэл, зорчигч өөрөө зориг гаргаж ослын буулт хийхийг нь хүлээх ёстой байсан байх... За ер нь тэгээд, заавал миний санаагаар загварчлагдах албагүй л дээ. Ямартаа ч, гэнэтийн тэр аялал гэрэл гэгээ, эрч хүчээр дүүрэн байсан болохоор өнгөрсөн цаг хугацаанд өнгө нэмж үлдсэн.<br /><br /><div style="text-align: center;">***<br /></div>Алжааж ядарсан аянчин холын замаас ирэв. Аяны тоосоо гөвөөд хорвоог өөрөөр харав. Зузаан линзээ аваад эргэн тойрноо ажиглалаа, зулзган ногоо цухуйж урь ирсэн байлаа. Анхны бороо аль хэдийнэ орчихжээ, амьдрал яг л урдынхаараа өрнөнө. Орхиод гарсан бүхэн нь өнөөх л янзаараа, оршихуйн тэр ертөнц нь үнэ цэнэтэй хэвээрээ.<br /><br />Илүү найдвартай машин зогсоолдоо түүнийг хүлээнэ, ирэх өдрүүдийн уртад түүн шиг түшиг үгүй. Багадаа сонгосон болохоор дассан гэдэг тоймгүй, бартаат хол замыг цугтаа туулахдаа ажрахгүй.<br /><br />Зорчигчоо зовоохгүй гэсэн замын ганц дүрэмтэй, зоргоор нь биш гэхэд хүслээр нь маршрутаа товлодог. Хальж халтирах бүрийд нь чимээгүйхэн чиглүүлж, хамтын урт аяллаа итгэлтэйхэн үргэлжлүүлдэг. Тэнэглэж дуусахыг нь тэвчээртэй хүлээнэ, тэглээ гээд замын дунд явгалахгүй. Тэнгийн ачааг тэнцүүлж үүрэх гэж хүлэг минь болсон ч тэнхээндээ найдаад бараг ганцаар үүрнэ.<br /><br />Хараа булаахаар дэгжин загварлаг биш ч ханилж явахад цаанаа нэг тухтай. Заримдаа, замын уртад аяншиж түүртэхэд залуураа огцом эргүүлж салхи сөрөн давхина. Аадар бороо, цасан шуурга юу ч тохиолоо гэсэн аль чадлаараа нөмөрлөж, аяллаа үл сааруулна. Анхнаасаа над шиг хайнга хүнд зориулагдсан гэлтэй аливаад ажрахгүй, барагтайд барьц алдахааргүй бат бөх...<br /><br />Харьцуулах гээгүй ээ, угаасаа л үйлдвэрлэсэн он, бүтээгдсэн газар нь ондоо, өөр өөрийн орон зай, цаг хугацаандаа эзэн болсон өөлөхийн аргагүй өвөрмөц хүлгүүд. Аль нэг цагийн соёрхлоор аян замд надтай таарах л байсан адармаатай учрал...<br /><br />Цаг зуурын болгон дурсамжийн мананд замхарсан. Цаашлах алс минь тодоос тод дурайна. Улирч одсон өдрүүдэд аяны ерөөл үлдээгээд урагшлах харгуйдаа мөрөөдөл дүүрэн тэмүүлнэ.<br /><br />Амьдрал тэр чигээрээ аялал. Гэхдээ аялалд ч бас апдэйт хэрэгтэй...<br /><br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-5899470385147847092011-03-15T18:15:00.004+08:002011-03-16T08:47:59.935+08:00The end<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwqh-YZS9xC59ZoIHaDjo_tI9Htygu-mSc0bzbCdiX2PUYSQgEffcsmPQOscrZ2BUiN_ewZ_BpXPWSkPHD-VnDjGWVu04NOW17UHpwiNuzelF3DOgimPt0FYMI-XM0rLKZihKSgkdSjHw/s1600/snow.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwqh-YZS9xC59ZoIHaDjo_tI9Htygu-mSc0bzbCdiX2PUYSQgEffcsmPQOscrZ2BUiN_ewZ_BpXPWSkPHD-VnDjGWVu04NOW17UHpwiNuzelF3DOgimPt0FYMI-XM0rLKZihKSgkdSjHw/s400/snow.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5584248840743473138" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;">Цаснаар ирээд цастайгаа буцсан догдлол минь<br />Цаанаа л нэг жихүүн...<br />Цаашид..., цасанд би дурлахгүй ээ.<br /><br /><br /><br /><br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-87647894773097166992011-02-21T10:31:00.005+08:002011-02-21T10:41:13.641+08:00Дачих уу?<div style="text-align: justify;">Бүүр дээр үеийхнийг бол мэдкума зүгэр, ах эгч нарын үед л лав хайраа илчлэхдээ лайтай лайтай үгтэй захидлууд шидэлцдэг байсышд. Хааяа хүргэж өгч хариуг нь авдаг хариуцлагтай элч төлөөлөгчөөр томилогдож явснаа хаа ч хэлнэ би... Харин замдаа захиаг наалтаар нь эвтэйхэн задлаад цэвэрхэн умшчихаад, эвхээсээр нь буцаагаад наачихдаг гатнуулчин явснаа нээх хэлэх гээд ч яахуу....<br /></div><br />За тэгээл, захианууд бол:<br />...СССР улсаас гаралтай<br />Сэвсгэр цагаан цаасан дээр<br />Дурлаж бичсэн захидлын минь<br />Дугаар номер нэг... гэх буюу,<br /><br />Нарнаас саранд<br />Навчнаас цэцгэнд<br />Надаас чамд... гэж ирээл уран цэцэн гэж юүхэв, уярч хайлаад өөрийн эрхгүй уншихгүйгээр “yes” гэчихмээр эхлэл явна даа.<br /><br />Тэгээл:<br />Би нарыг хүснэ<br />Би салхийг хүснэ<br />Нар намайг дагана<br />Салхи намайг үлээнэ<br />Сайхан чи минь намайг гийгүүлнэ... гэдэг ч юм уу,<br /><br />...Алд цагаан цаасаар<br />Алаг зүрхээ орлуулж<br />Алтан номын үсгээр<br />Амрагийн захиаг тэрлэнэм... гээл өрнөл хэсэг явж байснаа,<br /><br />Болрын өнгөөр гялалзсан<br />Хорвоогийн нэгэн өдөр<br />Бодлын үзүүрт тодорсон<br />Охин чамтай үерхмээр байна.. гээл гол санаагаа шургуулаал,<br /><br />Уулын цэцэг олон боловч<br />Улаан цэцэг ховор шүү<br />Үеийн охид олон боловч<br />Үнэнч чи минь ганцхан шүү... хэмээн хошгируулангуутаа,<br /><br />Яана гэнээ чи,<br />Яасан гэнээ чи,<br />Сална гэнэ ээ чи,<br />Сайхан мэдээрэй чи... гэж заналхийлсхийгээд,<br /><br />Зүрхэлж хэлсэн үгийг минь<br />Зүгээр битгий өнгөрүүлээрэй<br />Зүүдэлж үдсэн өдрүүдийг минь<br />Зөвтгөж бодож үзээрэй... гээл хариугаа нэхээд наачина даа.<br /><br />Тэгээд төгсгөлд нь:<br />Ганцаараа уншаад<br />Галд шидээрэй... гээл нууцлахаа бас мартахгүй.<br /><br />Аа бас, одоонийхон англи үг мүг оролцуулж гангардаг шиг тухайн үедээ орос үг орлуулж каакардаг жишээ байшд.<br /><br />“Үерхлийн письмо”<br /><br />Вечер болгон чинийхээ<br />Луна шиг царайг харах гэж<br />Ваша окногоор эргэлдэж<br />Домашный бүдүүн хозейкэд<br />Дурак болтлоо загнуулаад<br /><br />Энэхүү үерхлийн письмог<br />Младший братаар хүргүүлэв<br />Гэтэл ты минь наддаа<br />Гэмгүй байтал ответ өгч<br /><br />Баярласандаа болоод мой сердце<br />Балбаж гарав аа, как барабан<br />Конвертыг задлахад рука салгалаад<br />Задалсан хойноо голово эргэлээ<br /><br />Почему чи наддаа<br />Письмоны алдааг засаад<br />Под хийсэн анализыг<br />Подарок болгон буцаасан юм бэ? гээл, яджаахад майр языктай нааассс.<br /><br /><div style="text-align: justify;">Аа харин маний үед бол яахав дээ, уран цэцэн захиа хомсдож, дурсгалын дэвтэр гээд нэг юм аялах нь аялдаг л байлаа, гэхдээ одоо санаанд үлдэхээр дурсамжтай юм алга. Кинонд явна, ууланд гарна, хамт дугуй унана, магнитфоны кассет, приставканы вичис халь солилцоно... гэсгээл ойлголцчихдог болсон. Оюутан байхад FM-ээр дуу захиалсан баньд бол бас хэсэгтээ л хөөрхөн харагддаг байлаа.<br /></div><br /><div style="text-align: justify;">Одоо үед гэсэн чинь мэйл, мессеж, чаат гээд юу л бол юу. Текник технологи дэвшихийн хэрээр хүүхэд залуусын сэтгэлээ илчлэх арга улам боловсронгуй болж, заримдаа бүр хэт олшроод залхаах тийшээ хандаад байгаан болуу даа. Юм хэчнээн хөгжлөө ч үерхлийн захиа аваад улаа бутран унших, эзнийг нь олчих санаатай эрэн сурвалжлах аян өрнүүлэхийг гүйцэхгүй л болуу даа.<br /></div><br /><div style="text-align: justify;">Ер нь вол, үе үеэрээ, нас насаараа байх сайхан л даа. Жишээ нь орчин үеийн охидод “хосуудын дугаар”-тай, тэгээд 247 өдрийн турш хайраа илчлээл, мессеж нисгээл, нэгж саваал байгаа хөвгүүн саак л харагдана шүү дээ.<br /></div><br /><div style="text-align: justify;">Валентин өнгөрсөн ч хайр мөнх, маарт, цэргийн баяр гээл үргэлжилнэ, оройтоогүй дээрээ оройхон гараад ширүүхэн дайрчуул хэн чамайг “Дачих уу?” гээл басхиймбээ, тиймиздээ...гүйвлүү? бодох л асуудал...<br /></div><br />/Доорх комикс дээр дарж, зургийг томруулж харвал тун зүгээр/<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO2sJtuRJNwlzAvSID0wJnThsqZ1fNrKm09cPgxYnhC84wvlmvzbY8idwWOgSRTGpaE7mB-pOaK8uZxSXOeDj2_8ruUAHfPbgi1-bmYYZfy0kX58s5ILy8TxuZLiB1D9LXqe2BPzErCeU/s1600/iD+XOS+illustration.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 283px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO2sJtuRJNwlzAvSID0wJnThsqZ1fNrKm09cPgxYnhC84wvlmvzbY8idwWOgSRTGpaE7mB-pOaK8uZxSXOeDj2_8ruUAHfPbgi1-bmYYZfy0kX58s5ILy8TxuZLiB1D9LXqe2BPzErCeU/s400/iD+XOS+illustration.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5575966385051479410" border="0" /></a>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-2295253492230953422011-02-17T01:24:00.005+08:002011-02-17T02:38:40.097+08:00ШарталтШаналах нь даанч хэцүү болохоор шартахаас би айж байна.<br /><div style="text-align: justify;"><br />Сэтгэлд хоосон оргиж, сэмхэн үгүйлж, зорилгогүй гөлөрч, утгагүй санаашрах зовлонт тэр мэдрэмжийг үргэлжлүүлмээргүй байна. Эхлэл нь инээд, эцэс нь нулимс байх вий гэхээс энд хүрээд тоормоз авмаар байна.<br /><br />Амсаад саламгүй тэр дарсны шарталт архины маргаашаас тэс ондоо. Цаг хугацаанаас өөр юунд ч үл тайлагдах, цайлган инээдээс нь өөр юуг ч үл хүсэмжлэх.<br /><br />Гэвч... шарталтын дараа тархи биш зүрх илүү тарчилж, шархны халуунаа даахгүй байж мэдэх учир гэгээхэн тэр дарсыг хундаганд нь үлдээе, гэнэхэн гуниг нь харин сэтгэлд минь хоцрог.<br /><br />Дурлалын дарсыг дуустал нь уухгүй би... дуртай ч гэсэн дундуурхан орхиё.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipipaBI7C2q4YvJcA51kqEI4CC0iYS12Rl7sQ-OvH7aoZX83Vfltm-UvrE0u_wNXckJ5pjDhbE8eg4HCZO4mW0zYBnHoHD7Z51t9ngeJF6v12xsVQhyphenhyphen8lDFXaW10tLadxqEqLfuAkWbMI/s1600/wine.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 260px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipipaBI7C2q4YvJcA51kqEI4CC0iYS12Rl7sQ-OvH7aoZX83Vfltm-UvrE0u_wNXckJ5pjDhbE8eg4HCZO4mW0zYBnHoHD7Z51t9ngeJF6v12xsVQhyphenhyphen8lDFXaW10tLadxqEqLfuAkWbMI/s400/wine.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5574341756587194114" border="0" /></a><br /><br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-14351526571031145842011-02-13T13:30:00.005+08:002011-02-13T14:10:49.821+08:00Өвлийн охинЦас орох тусам царай орно. Хүйтэнд тэгтлээ үл ажрах хөвч тайгад төрсөн үү гэлтэй. Дугуй бор царайд нь мишээл тодорч, лавсах ширхэгийг алган дээрээ тогтоон удаан ажиглаж зогсдог хүүхэд зан нь яг хэвээрээ. Өөрөө жихүүцэн алхдаг ч өвөлд татагддаг нь өөрчлөгдөх янзгүй.<br /><div style="text-align: justify;"><br />Дэггүй занг нь өвлөсөн дэгдээхэй охины өмнө хариуцлага үүрэх насанд хэдийнэ хүрчихсэн хэрнээ өвөл дөхөхөд юунд ч юм хөгжинө. Цас хаялахыг мөрөөсч, цайран харагдах тэртээх уулсын тэргүүнийг үе үе ширтэнэ. Наадаж өнждөг мөсөн талбай нь дурсамж болж, найзалж өссөн цагаан тэшүүр нь таарахаа больсон ч өвөлд дуртай. Том том ц<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUAAl4rhwhaCirEojNLrXswS_cmV7kPeDBV9xxsK9RhXSTdepvYYZH3elNcLKyTt7aBQxWBch0eC0H23M1ABjPXTYFynlGU50mhhJb3fpNZyXVhP4BT7SOWESmdUPaLdC14TDU8VybpA0/s1600/On+Winter%2527s+Coming+comp.JPG"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 187px; height: 148px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUAAl4rhwhaCirEojNLrXswS_cmV7kPeDBV9xxsK9RhXSTdepvYYZH3elNcLKyTt7aBQxWBch0eC0H23M1ABjPXTYFynlGU50mhhJb3fpNZyXVhP4BT7SOWESmdUPaLdC14TDU8VybpA0/s400/On+Winter%2527s+Coming+comp.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5573042621024639218" border="0" /></a>асан ширхэг будрах тусам сэтгэл нь тогтож ядан, утаатай хотод биш уужим алсад тэмүүлнэ.<br /><br />Цас орсны маргаашт илүүтэй дурлана. Часхийх жавар хацар хайрахыг ч үл тоон өсгийн дор чихрах чимээг сонсонгоо, өд шиг бутрах цасыг ажингаа өөөрийгөө чагнан ганцаар алхах дуртай. Хаврыг хавсаргатай гэж, зуныг аагим гэж, намрыг хайлан гэж чамладаг хэрнээ өвлийг тэсгим гэж хэзээ ч халширдаггүй.<br /><br />Цан цохисон моддын мөчрөөс шувууд дэрхийн нисэх, цас мөсний хэлтэрхийнүүд цонхонд угалз татуулан хөлдөх, цасанд ойн гялтганах нарны элч муутай судлууд ... цаашлаад, тэр бүр анзаардаггүй юм бүхэн өвлөөр цаанаа нэг өнгөлөг... Өөр олон өнгө холилдолгүй өвч цагаан болохоор өвөлд дуртай ч байж болох.<br /><br />Гутлаа нэвтэртэл гулгадаг балчир ахуй нь алсалж буй ч, гучтай бүсгүйн сэтгэл үе үехэн нялхарна. Өнөөдрийн дараа маргааш болохгүй юм шиг, өвөл дуусаад хавар ирэхгүй юм шиг ханзрах цасанд нэвчин уусмаар хааяахан хачин жигтэй санааширна. Толгой гашилгах юмс бишгүй л байх, тогтож, үл анзаарахыг хичээх. Тортогт харлаад цас царай алдах ч тоож түүнийг даган гонсойхыг хүсэхгүй...<br /><br />Цасны үнэр.... нэг тийм, үгээр хэлшгүй, бас юутай ч үл зүйрлэм. Магад гуниг тийм үнэртэй байх. Өнө эртний гуниг шинэхэн дурлалаар сэлбэгдэж, өнгө өнгийн бодрол зүрх тойрон бүжихэд өрцөн цаанаас цасны үнэр сэнхийх шиг... нэг тийм сонин мэдрэмж төрнө.<br /><br />Харин өвөл дуусахад оргилж байсан тэмүүлэл, оршиж байсан гуниг цастай хамт хайлж одно. Яг л хорьтой залуугийн дурлал шиг гэгээхэн атлаа богинохон...<br /><br /><br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8213912214551508554.post-72230584857017276532011-02-01T13:12:00.005+08:002011-02-01T19:59:59.287+08:00Hi, Туулай!!!Зээ... Морилон ирж буй молтогчин туулай, биш ээ бэртэгчин туулай... /ингэхэд илбэчин... эсвэл рекетчин туулай... ч гэсэн яадын, юун яасан илжиг/ жилийн мэндийг нийт ард түмэндээ нижгэр сэтгэлээр хүргэе ээ.<br /><div style="text-align: justify;"><br />Улстөрчид тойргоо, дуучид үзэгчдээ, буузчид захиалагчдаа ард түмэн гэж томруулж байхад би яахлаараа блогоор зочлогсдоо тэгж болдоггүй ийн, угаасаа энэ үгийг тэдээс дээш масстай юманд ашиглана энтэр гсн хууль байгаа биш, тийм биз дээ? тийм шүү дээ! Боролдойг чи сана л даа, мангасыг дарсан...гээл далийгаа наассс.<br /><br />Тэгээд туулай жилийн ерөнхий зурлагыг өөрөө өөртөө зориулж зурий гэж бодлоо л доо. Алийн болгон тэр ч биш, энэ ч биш хүнээсээр зуруулж байх уу хэмээн гэнэтийн ухаарлаар гэгээрсэн дээрээ туулай гэдэг амьтныхаа нийтлэг шинжээр айсуй жилийг андаад тандаад явчий.<br /><br />За, туулай бол юуны өмнө дэлдэн чихтэй гэдгийг та бүхэн сайн санаж байгаа байх. Энэхүү сонор чихний өндөр үелзлийг судалснаар хүн төрөлхтөн шугаман болон тавган антень хийсэн түүхтэй. Иймээс ирж буй ондоо хол ойрын хов живийг алдахгүй, ходоод гэдэсний гүрвэлзэх хөдөлгөөнийг удаашруулахгүй байх талаар асар анхаарууштайг илтгэж байна. Үндэс ургамал мэтхэнээр <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi77F3F90x7bKY4E_HPp2vxARIaTta7O4BZzEYCPZUqWi9hXbMa0Jfw-C9qGT2CfGqw7wmZAQ0C6uWEm0O_0_lT28zAV-2QG5M5uIF47m3g8S6Ht4BSSyLr0XyFelV3G-LiGoamBN0lsr4/s1600/images.jpeg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 183px; height: 152px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi77F3F90x7bKY4E_HPp2vxARIaTta7O4BZzEYCPZUqWi9hXbMa0Jfw-C9qGT2CfGqw7wmZAQ0C6uWEm0O_0_lT28zAV-2QG5M5uIF47m3g8S6Ht4BSSyLr0XyFelV3G-LiGoamBN0lsr4/s400/images.jpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5568585261658530258" border="0" /></a>хооллодог энэ амьтнаас үлэмж суралцууштай гэдгийг ч санууштай.<br /><br />Улмаар, дээр дээр дэгддэг байдлаас нь харахад аруун нэгэн он бол хөдөлгөөний дутагдалтай тэмцэх жил бөгөөд зориудын болон зохиомол хөдөлгөөнөөр зогсоо зайгүй занималдах хэрэгтэй гэсэн үгиймаа.<br /><br />Бидний сэтгэлд хамгийн хоногшсон туулай бол ну пагадийгийн туулай бөгөөд ну нь чоно юм уу, пагадий нь чоно юм уу гэдэг асуудал одоог хүртэл эрдэмтэн мэргэдийн дунд маргаан дагуулсаар ирсэн. Иймээс миний бие маргааныг эцэслэх үүднээс, эдгээр нэр нь чононд ямар ч хамаагүй, харин бүхэлдээ туулайны ник нэйм, мессенжэр ай ди байх магадлалтай болохыг дэвшүүлэн тавьжийнаа.<br /><br />Тэхдээ туулай бол чонотой ямар нэг сэжмээр заавал холбогдох учиртай бөгөөд чоно, туулай, идеа, чаапий дөрвөөс хаях юм байхгүй гэдэг утгаараа уялдаж болох юм аа. Дэлдгэрийн хорголыг л гэхэд дайны үед ороож татдаг байснаас энэ амьтан хүнд хэцүү цаг үед монголчуудын аминд хэрхэн орж байсныг харж болно. Орчин үед энэнээс нано технологийн тусламжтайгаар хөлс дарагч гаргаж болох талаар судалгаа хийгдэж буйг дашрамд дурдах хэрэгтэй болов уу.<br /><br />Туулайн зүрх нь бусад амьтныхаас хурдан цохилдог нь уг амьтныг зориг зүрх муутай болгон харагдуулдаг. Амьтнаас зугтахдаа бут бараагддаг учир монголчууд дэрс бутны ёроолд үлдсэн цасыг туулайдас гэдэг. Энэ бүхэн нь олноо өргөгдсөн аруун нэгэн онд өндөр ойнууд давхцах бөгөөд олон хүн цугларсан газар амиа хоохойлж, айж явахад аминд өлзийтэй болохыг өгүүлж байна.<br /><br />Туулайнаас ялгарах өвөрмөц үнэр нь уушгинд сайн гэгддэг, тиймээс агаарын бохирдлыг бууруулах зорилгоор өрх бүр туулай тэжээх зарлиг гаргаж өгөхийг төрийн тэргүүнд уламжлахад таатай байна.<br /><br />Мэдээж аливаа жилд сөрөг тал бий. Жишээ нь шүдний эмч нар дорсгой шүдэнд дайн зарласан учир үүдэн шүдээ өмгөөлж явах нигууртай. Туулайн арьсан шубаар гангарагсдад хандаж хэлэхэд, ан амьтныг хамгаалах нийгэмлэгийнхэн энэ жил нэлээд бодитой ажиллаж, ирэх жилийн сонгуулийн шоугаа дорвитой хийнэ гэснийг дуулгахгүй бол хүн чанаргүй хэрэг болох юм. Хувийн зурхай нэг иймэрхүү, хувьсгалын зурхайг зав зай гарч, од гараг эрхшээвэл зурамз.<br /><br />Миний хувьд, бар жил балаг ихтэй ч барцад багатай улирч байна. Сурч гавихгүй ч ном сонсч, ууж шалихгүй ч пиав эргүүлж, бүжиглэж чадахгүй ч диско хэсч, бүтээж ялихгүй ч цаас цоохорлож.... Хорьтой юм шиг дэгэлзэж, хол ойргүй тэнүүчилж, дурсах зүйл элбэгтэй, дуулиантайхан шиг цагаан барыг цаашлуулж буйдаа баяртай байна.<br /><br />Ийгээд, ирж буй рекэтчин туулай жилдээ хотлоороо хор найруулж, бултаараа бут авч, даагандаа далавч давкарлаж, бяруундаа булдруу ургуулж, алт мөнгө авдраараа халгиулж, амжилт бүтээл өврөөрөө цалгиулж явахын өлзийтэй ерөөлийг өөд өөд нь өргөе өө.<br /><br /></div>Ideahttp://www.blogger.com/profile/11442060523671233055noreply@blogger.com11